مقدمه: دوران یائسگی با کاهش نسبت هورمون های آنابولیک به کاتابولیک و در پی آن کاهش حجم و قدرت عضلانی همراه است. امروزه متخصصان علوم تندرستی انجام تمرینات مقاومتی را به عنوان یک روش مناسب غیردارویی برای تعادل متابولیسم آنابولیک و کاتابولیک معرفی می کنند. بدین منظور این مطالعه با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات مقاومتی بر پاسخ های سازشی آندروژن ها و کورتیزول زنان یائسه انجام شد. مواد و روش ها: در این پ‍ژوهش 16 زن یائسه و سالم بین 48 تا 62 سال با نمایه توده بدنی بیش از 25 کیلوگرم بر متر مربع به روش هدفدار و در دسترس انتخاب و به مدت هشت هفته در یک تمرین مقاومتی دایره ای(8 ایستگاه؛ 3 ست 12 تکراری با شدت 65-40 درصد یک تکرار بیشینه) شرکت کردند. مقادیر تستوسترون، دهیدرواپی آندروسترون سولفات و کورتیزول سرم نمونه های خون 48 ساعت پیش و پس از مداخله جمع آوری و اندازه گیری شد. با استفاده از روش آماری تی استیودنت زوجی و آزمون ناپارامتریک ویلکاکسون تغییرات درون گروهی بررسی و نتایج در سطح معنی داری 0/05>p مقایسه شد. یافته ‏ها: نتایج نشان داد متعاقب تمرین مقاومتی سطوح دهیدرواپی آندروسترون سولفات (0/000=p)؛ تستوسترون (0/028=p)؛ نسبت تستوسترون به کورتیزول (0/027=p) و نسبت دهیدرواپی آندروسترون سولفات به کورتیزول (0/005=p) افزایش معنی دار داشت. با این که مقادیر کورتیزول پیش آزمون نسبت به پس آزمون کاهش داشت ولی این تغییرات معنی دار نبود(0/459=p). بحث و نتیجه ‏گیری: هشت هفته تمرین مقاومتی سبب افزایش سطوح آندروژن ها شد، هم چنین نسبت آن ها به کورتیزول نیز افزایش معنی داری یافت. از این نظر تمرینات مقاومتی می تواند با افزایش نسبت هورمون های آنابولیک به کاتابولیک از کاهش حجم و قدرت عضلانی جلوگیری کرده و به تندرستی و سلامت بهبود زنان یائسه کمک کند.