هدف از این تحقیق بررسی نگرش های معلمان زبان خارجه ی ایرانی نسبت به آموزش بازتابی و موانع موجود بر سر راه آنان برای آگاهی از مفهوم آن وعمل به آن بود. طرح این تحقیق یک طرح ترکیبی بود که در آن از هر دو روش کمی و کیفی استفاده شد. شرکت کنندگان 205معلم زبان خارجه ی استان های کهکیلویه و بویراحمد و لرستان بودند که از طریق نمونه گیری آسان انتخاب شدند. دو ابزار در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفتند. پرسشنامه ی آموزش بازتابی که توسط اکبری و همکاران(2001) ساخته شده بود برای بررسی نگرش های معلمان نسبت به آموزش بازتابی مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل داده های توصیفی شامل درصد برای تحلیل داده های پرسشنامه و آزمون تی برای آگاهی از نگرش های معلمان بودند. همچنین از تحلیل محتوا برای تحلیل داده های مصاحبه استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که معلمان زبان خارجه نگرش های مثبتی نسبت به پنج بعد آموزش بازتابی یعنی ابعاد عملی، شناختی، عاطفی/یادگیرنده، متا شناختی و انتقادی داشتند. بعلاوه نتایج تحقیق نشان داد که موانع فردی و ساتاری چندی بر سر راه معلمان به منظور آگاهی و عمل به آموزش بازتابی وجود دارد. عوامل ساختاری شامل حجم کاری معلم ،برنامه های ضمن خدمت به روش سنتی ،نگرش های سنتی نسبت به آموزش و محیط مدرسه می باشند. موانع فردی شامل کمبود زمان برای تعمق، نگرش های معلمان به نقش های دانش آموزان، نداشتن مهارت های نوشتاری و موانع عاطفی معلمان می باشند.