نام پژوهشگر: محمد جواد زرین مهر

کاربرد فیلترهای محتوی نانوذرات نقره در کاهش عفونت ناشی از باکتری آئروموناس هیدروفیلا و ارزیابی اثرات رهایش احتمالی نانوذرات بر بازماندگی و تغییرات فیزیولوژیک ماهی زینتی گورخری (danio rerio)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی 1393
  محمد جواد زرین مهر   محمد رضا کلباسی

تکثیر ¬و ¬پرورش ماهیان زینتی با ارزش بالای اقتصادی نقش مهمی در صنعت آبزی¬پروری داشته و هرگونه اهمال در پیشگیری و کنترل بیماری¬های باکتریایی می¬تواند ضررهای جبران ناپذیری به این صنعت وارد نماید. با توجه به اثرات منفی استفاده از انواع داروها و مواد شیمیایی در پژوهش حاضر کاربرد و اثرات استفاده از فیلترهای حاوی نانوذرات نقره بر¬روی بسترهای زئولیت و سیلیس در کنترل ناشی از باکتری aeromonas hydrophila در طی دوره 28 روزه نگهداری ماهی گورخری) danio rerio) در آکواریوم مورد ارزیابی قرار گرفت. ابتدا سطوح بسترهای سیلیس و زئولیت توسط 3-آمینوپروپیل تری اتوکسی سیلان (3-aptes) آمین¬دار گردید و سپس به روش کاهش شیمیایی (توسط سدیم بورو هیدرات) نانوذرات نقره برروی بسترها پوشش داده شد و ساختار نانوذرات سنتز شده به روش های sem، xrd، xrf و ftir ارزیابی شد. سپس بسترهای مذکور همراه و بدون جاذب¬های زئولیت و کربن فعال در فیلترهای تصفیه آب قرار داده شد تا توان ضدباکتریایی آن¬ها علیه باکتری a. hydrophia ارزیابی گردد. همچنین میزان رهایش ترکیبات نقره در آب از فیلترها و کارایی جاذب¬های مذکور در جذب ترکیبات نقره بررسی شد. بعلاوه تاثیرات فیلترهای مذکور از طریق تعیین میزان بازماندگی و تجمع زیستی و آسیب شناسی بافت¬های آبشش و روده مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج تحقیق موید آن است که استفاده از عامل آمینی باعث اتصال متراکم¬تر نانوذرات نقره برروی بستر سیلیسی گردید و میزان رهایش را کاهش داد. این امر در خصوص بستر زئولیت نیز اگرچه اتصال متراکم¬تری را به همراه داشت ولی تاثیری بر میزان رهایش از زئولیت نداشت. فیلترهای حاوی زئولیت و سیلیس پوشش یافته با نانوذرات به ترتیب موجب کاهش 62/71 و 87/10 درصدی تراکم بار باکتریایی در آکواریوم بدون حضور ماهی گردیدند، که این امر حاکی از کارایی بالاتر زئولیت در مقایسه با سیلیس می¬باشد، اما جاذب¬های مختلف زئولیت و کربن فعال تاثیری بر جذب ترکیبات نقره در مقایسه با گروه شاهد نداشتند. اثرات فیلتر بهینه بر ماهیان گورخری در مراحل انجام آزمایش نشان داد، که این فیلترها تاثیری بر تلفات ماهیان نداشته ولی موجب افزایش 8/2 برابری تجمع زیستی ترکیبات نقره در بافت¬های ماهیان مذکور شد. اما نتایج آسیب شناسی بافت های روده و آبشش موید آن است که تجمع ترکیبات نقره تاثیر معنی داری بر ایجاد صدمات بافتی نداشته، که موید تاثیر مثبت فیلترهای مورد استفاده می باشد. در جمع بندی نهایی می توان اظهار نمود که استفاده از فیلتر حاوی زئولیت اصلاح شده (توسط 3-aptes) و پوشش یافته با نانوذرات نقره (به میزان 1% اسمی) در سیستم آکواریوم پرورش ماهی گورخری نتایج موثری در کنترل سپتی سمی آئروموناسی داشته و با انجام ارزیابی¬های دقیق تر و تکمیلی می¬توان در آینده از این گونه فیلترها در صنعت تکثیر و پرورش ماهیان زینتی استفاده نمود.