هدف پژوهش حاظر مقایسه آثار ترکیبی یک دوره تمرین مقاومتی و آموزش تغذیه¬ای مرتبط بر قدرت عضلانی و ترکیب بدن دانشجویان پسر غیر ورزشکار بود. 32 مرد جوان غیرورزشکار با میانگین و انحراف معیار سن 6/0 ± 22 سال، قد 5 ± 175 سانتی¬متر، وزن 06/4 ± 36/67 کیلوگرم آزمودنی¬های این پژوهش بودند. پس از اندازه¬گیری¬های اولیه شامل وزن، چربی زیرپوستی سه نقطه¬ سینه¬ای، شکمی و رانی، محیط بازو و ران، قدرت پویا و ایستا بالاتنه و پایین¬تنه، سطح دانش تغذیه¬ای و میانگین امتیاز تنوع غذایی. آزمودنی¬ها به مدت 6 هفته در قالب چهار گروه آموزش- تمرین مقاومتی (تعداد 8 نفر)، تمرین مقاومتی (تعداد 8 نفر)، آموزش تغذیه¬ای (تعداد 8 نفر) و گروه شاهد (تعداد 8 نفر) تحت آموزش و تمرین قرار گرفتند که شدت تمرینات برای دو هفته اول 50 درصد حداکثر قدرت و برای دو هفته دوم 60 درصد و برای دو هفته سوم 70 درصد حداکثر قدرت آزمودنی¬ها در نظر گرفته شد. یافته¬های پژوهش نشان دادند که وزن، قدرت پویای بالاتنه و پایین¬تنه، قدرت ایزومتریک پایین¬تنه، هایپرتروفی عضلانی بالاتنه و پایین¬تنه و شاخص توده بدنی آزمودنی¬ها¬، فقط در دو گروه آموزش- تمرین مقاومتی و گروه تمرین مقاومتی افزایش معنی¬داری یافتند به طور کلی با توجه به یافته¬های پژوهش حاضر می¬توان نتیجه¬گیری کرد که در صورت همراه شدن آموزش¬های تغذیه¬ای با تمرینات مقاومتی بهبودی نسبی بیشتری را در متغیرهای فوق الذکر داشته باشند.