برهم کنش سورفکتانت آنیونی sds و پروتئین آلفا-لاکتالبومین در غیاب و حضور مایعات یونی با کاتیون ایمیدازولیوم با طول زنجیر کربن متفاوت در بافر فسفات (7=ph) با استفاده از روش های طیف سنجی مرئی-فرابنفش، فلورسانس و داکینگ بررسی گردید. با استفاده از اطلاعات طیف سنجی مرئی-فرابنفش انرژی آزاد استاندارد غیرطبیعی شدن برآورد شد. ??g?_(h_2 o)^0 برای پروتئین در غیاب مایع یونی کمترین مقدار را یافت و با افزایش غلظت مایع یونی این مقدار افزایش یافت. برای مایع یونی ([emim]br) بیشترین مقدار به دست آمد که نشان دهنده پایدار شدن پروتئین آلفا-لاکتالبومین در حضور مایعات یونی و افزایش پایداری با کاهش طول زنجیر کربنی کاتیون ایمیدازولیوم است. شدت طیف های فلورسانس پروتئین آلفا-لاکتالبومین در حضور مایعات یونی در طول موج تهییجی nm 295 کاهش یافت؛ بنابراین مایعات یونی به عنوان یک خاموش کننده عمل می کنند. همچنین با توجه به نمودار استرن-ولمر، خاموشی ایستا بین پروتئین و مایعات یونی پیشنهاد می شود. در مطالعه ای دیگر با روش فلورسانس، طیف برهم کنش سورفکتانت sds و پروتئین آلفا-لاکتالبومین در غیاب و حضور دو غلظت مایع یونی به دست آمد. شدت فلورسانس تا غلظتی از سورفکتانت sds کاهش و سپس افزایش یافت. با کاهش طول زنجیر کربن کاتیون مایعات یونی، خاموشی نشر فلورسانس تا غلظت کمتری از سورفکتانت sds رخ داد و این را می توان به طبیعی شدن مجدد پروتئین نسبت داد. بهترین جایگاه اتصال و انرژی آزاد برای حالت های مختلف سورفکتانت و مایعات یونی توسط روش داکینگ به دست آمد.