این پژوهش با هدف بررسی جامعه شناختی ارتباط میان فضای شهری و گرایش به ارتکاب جرم در شهر اهواز؛ در بین 400 نفر از دستگیر شدگان (متهمین) در کلانتری های شهر اهواز (در طی 4 روز پایانی تیرماه 1393) با رویکرد کمی و به صورت پیمایشی انجام گرفته است. حجم نمونه تحقیق با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای دو مرحله ای و براساس فرمول کوکران تعیین و انتخاب گردید. اطلاعات مربوط به افراد نمونه با تکنیک پرسشنامه جمع آوری شد. تحلیل یافته های تحقیق در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام شد که در قسمت آزمون فرضیات از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره و غیره استفاده گردید. تمام مراحل تجزیه و تحلیل داده ها براساس نرم افزار spss صورت گرفته است. رویکرد نظری منتخب این پژوهش براساس نظریه های شهری مکتب شیکاگو (پارک، ویرث، زیمل وغیره)، انحراف ساترلند، بزهکاری والتر رکلس، تضاد شهری و جرم گاگلر و فضای قابل دفاع شهری جین جاکوبز و اسکار نیومن می باشد؛ بر این اساس هشت فرضیه ساخته و ارتباط آن ها با گرایش به ارتکاب جرم مورد آزمون قرار گرفت. نتایج حاکی از تایید هر هشت فرضیه می باشد که ارتباط معنادار بین متغیرهای شبکه پیوند محله ای، ویژگی های مکانی، پایگاه اجتماعی اقتصادی، کاربری محل وقوع جرم، میزان کنترل و نظارت اجتماعی، بهره مندی از امکانات رفاهی، داشتن سابقه جرم، و وضعیت خانوادگی (تاهل) با متغیر وابسته گرایش به ارتکاب جرم بود.