نام پژوهشگر: آرمین مسلمی
آرمین مسلمی فرشاد هاشمیان
اعتیاد به مواد مخدر و سوء مصرف دارویی علاوه بر زیان های جدی و خطرناک جسمی، مشکلات عدیده اجتماعی و اقتصادی و هدر رفتن سرمایه های کلان مادی کشور ها را به دنبال داشته است. مورفین از جمله قویترین داروهای ضد درد اپیوئیدی و آلکالوئید اصلی تریاک بوده که در مقایسه با سایر مواد، از خاصیت اعتیاد آوری بالایی برخوردار بوده و وابستگی فیزیکی و روانی شدیدی ایجاد می کند. ترامادول یک داروی مسکن شبه تریاک و یک نوع اپیویید است. مصرف این دارو موجب وابستگی روانی و جسمی شبیه اعتیاد به تریاک می شود ضمنا این دارو به علت خاصیت سر خوشی وضد افسردگی به شدت مورد سوء مصرف قرار می گیرد. گزارشات گواهی می دهد، تعداد بیماران روانی در جهان در حال افزایش است و مطالعات بالینی و اپیدمیولوژی نشان دهنده ی شیوع بالای مصرف مواد اعتیاد آور در بیماران مبتلا به بیماریهای اعصاب و روان می باشد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی ارتباط میان شیوع مصرف ترامادول و مورفین و ابتلا به بیماریهای اعصاب و روان می باشد. در این مطالعه 130 بیمار بستری در بخش اعصاب و روان بیمارستان طالقانی تهران مورد تحقیق قرار گرفتند. روش انجام مطالعه بدین صورت بود که از بیماران نمونه ادرار گرفته شده و سپس توسط غربالگری نمونه های ادرار افراد به وسیله ی تست های سریع ایمونوکروماتوگرافی، جهت شناسایی افراد مشکوک و برای انجام آزمایش تاییدی با یک روش استاندارد مبتنی بر تجزیه شیمیایی و با کروماتوگرافی لایه ی نازک (tlc) نمونه ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصله به این صورت می باشد که؛ بین بیماری افسردگی (mdd) و سوء مصرف مورفین و کدئین نوعی رابطه ی معنی داری وجود دارد ( p<0.001 برای مورفین، p<0.05 برای کدئین). ما بین شیوع بیماری افسردگی و سوء مصرف ترامادول ارتباط معنی داری مشاهده نگردید(p>0.05). ما بین بیماری های اسکیزوفرنی، اضطراب و bmd با سوء مصرف ترامادول و مورفین هیچ گونه ارتباط معنی داری مشاهده نگردید(p>0.05). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که شیوع مصرف مورفین و کدئین و شیوع بیماری افسردگی می توانند متاثر از همدیگر باشند. با این حال جهت بررسی دقیق تر تاثیر سوءمصرف این مواد ( مورفین و کدئین ) بر بیماری افسردگی و بالعکس نیاز به مطالعات بیشتری می باشد