با توسعه ی سریع محیط جهانی وب، افراد می توانند دانش و اطلاعات خود را از طریق مجموعه ای از ابزارهای انتشار برخط نظیر سیستم های اشتراک گذاری برخط و یا سایت های تجارت الکترونیک، به اشتراک بگذارند. تاکنون ابزارهای زیادی جهت کنترل و سازماندهی این اطلاعات ارائه شده اند. سیستم های توصیه گر، نمونه ای از موفق ترین ابزارهای شخصی سازی وب هستند. مهم ترین وظیفه ی یک سیستم توصیه گر، شناسایی و معرفی آیتم های مورد علاقه ی کاربر در یک فضای بسیار بزرگ از آیتم های قابل انتخاب (مثل موسیقی، فیلم، کتاب، صفحه وب و ...) است. یکی از معروف ترین و پرکاربردترین سیستم¬های توصیه¬گر، روش پالایش گروهی می باشد که از شباهت بین کاربران برای انتخاب همسایگی و ایجاد توصیه استفاده می کند. با وجود اینکه این روش ها دقت بالایی در تولید پیشنهاد دارند، اما اغلب دارای ضعف هایی نیز می باشند. این روش ها برای محاسبه ی شباهت بین کاربران نیاز دارند که هر کاربر به تعداد زیادی از آیتم ها رتبه داده باشد که در دنیای واقعی به ندرت این اتفاق می افتد. یک راهکار برای برطرف کردن این مشکل استفاده از مفهوم اعتماد در کنار رتبه های ارائه شده توسط کاربر است که منجر به معرفی سیستم های توصیه گر مبتنی بر اعتماد شده است.