آنچه که امروزه اسکان غیر رسمی و یا حاشیه نشینی نامیده می شود به عنوان یکی از عوارض مهاجرت های داخلی و از عمده ترین و شاید از دشوارترین معضلات شهری در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران است که پیوسته توجه برنامه ریزان اجتماعی و شهری را به خود جلب کرده است. هدف این تحقیق این است که نقش مهاجرین و ساکنین محلات شهری کمپ مالی آباد و کوی ریشمک را بر شرایط اقتصادی- اجتماعی و کالبدی و شکل گیری اکولوژی اجتماعی در شیراز بررسی نماید. فرضیه های پژوهش بر پایه مولفه های اجتماعی، اقتصادی، کالبدی است. نوع تحقیق کاربری- توسعه ای و روش آن انجام توصیفی- تحلیلی از طریق جمع آوری مطالب و آمارهای پرسشنامه ای است. جامعه آماری تحقیق 127 نفر از کل سرپرستان خانوار ساکن در سکونتگاه های غیر رسمی کمپ مالی آباد و کوی ریشمک در سال 1393 تشکیل می دهند که حجم نمونه، کل جامعه آماری در نظر گرفته شده است و با استفاده از ابزار پرسشنامه اطلاعات مورد نیاز از آنها جمع آوری گردید و با بهره گیری از نرم افزار spss و excel اطلاعات مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس نتایج تحقیق ساکنین کوی ریشمک را مهاجرین روستایی- عشایری(3/83) درصد و همچنین ساکنین کمپ مالی آباد را مهاجرین جنگ زده خوزستانی (67) درصد تشکیل می دهند که به دلیل مشکلات اقتصادی همچون کمی درآمد (72) ، بیکاری، دسترسی به امکانات بیشتر درصد و غیره به شهر شیراز مهاجرت کرده اند و اغلب به دلیل ارزانی زمین و مسکن و نیز بیشتر بخاطر شباهت های قومی- فرهنگی در این محلات ساکن شدند. در حال حاضر محلات در وضعیت نامناسب اقتصادی- اجتماعی، فرهنگی و کالبدی قرار دارند، هر محله اکولوژی اجتماعی خاصی را به موازات با یک جدایی گزینی گروهی شکل داده است که با سایر محلات شهر متفاوت است.