چکیده تمبر قطعه کاغذ کوچکی است که عهده دار پرداخت هزینه¬های پستی است و در عین حال چون رسانه¬ای بدون مرز فرهنگ ، خاستگاه¬ها و افکار سیاسی و اجتماعی یک جامعه را منتقل میکند . در این پژوهش با توجه به چارچوب¬های نظریه¬ی نشانه-شناسی و نشانه شناسی فرهنگی سعی شد به بررسی تمبرهای یک دهه از تاریخ ایران پرداخته شود و تأثیرات فضای گفتمانی حاکم بر سالهای 1350 تا 1360 ایران را بر عناصر بصری روی تمبرها مورد مطالعه قرار گیرد. ابتدا تاریخچه¬ی پیدایش تمبر و چگونگی ورود آن به ایران مورد مطالعه قرار گرفت و سپس به مطالعه مختصری در باب نشانه¬شناسی پرداختیم ، رشد و گسترش نشانه¬شناسی ابعاد گسترده¬تری را وارد مطالعات کرد از این رو به مطالعه¬ی مفاهیمی چون متن ، بینامتنیت ، فرهنگ و گفتمان نیز پرداخته شد. بر مبنای روش تحقیق در این پژوهش که توصیفی- تحلیلی است تمبرهای دهه¬ی مورد نظر را گردآوری و به مطالعه و تحلیل آن¬ها بر اساس شرایط زمانی، حکومتی، تغییرات و تحولات سیاسی و اجتماعی و از منظر روش شناسی و نشانه¬شناسی فرهنگی پرداخته شد. در آخر به بخش نتیجه¬گیری رسیدیم که سعی شد در حد توان به سوالات طرح شده پاسخ داده شود و پی بردیم که حکومت¬ها با استفاده از عناصر به کار برده شده روی تمبرها سعی در تولید و باز تولید هویت فرهنگی و ملی ، بر اساس فضای گفتمانی ناشی از تفکرات سیاسی و اجتماعی خود هستند و در عناصر تصویری تمبر به دو طبقه¬بندی کلی 1- تمبرهای وابسته به مضامین حکومتی و 2- تمبرهای رخدادی رسیدیم.