مکان بطور کلی یکی ازعناصر مهم ادبیات و بخصوص شعرعربی به شمار می رود که ازعصرجاهلی تاکنون خودنمایی میکند ، چرا که مکان بدلیل دلالت بر رخدادهای گوناگون یاد آور خاطرات تلخ وشیرین است واحساسات وعواطف شاعر را بیان میکند . محمد القیسی شاعرفلسطینی ، که در سال 1944 در کفرعانة به دنیا آمد ، به همراه خانواده و در پی اشغال سال 1948 فلسطین به اجبار به اردوگاههای کرانه باختری منتقل شد،به نظرمی رسد که شعرهای وی بخاطر دوری ازوطن وآوارگی پراز مکانهایی است که دلالتهای مختلفی دارند . و مکان در بیشتر اشعارش همچون محوری است که حوادث پیرامون آن می چرخند. و مکان در نزد شعرای فلسطینی دارای اهمیت است زیرا مکان نمایانگر هویت آنان است و با اشغال آن گویی هویت خود را از دست داده اند، و از طرفی دیگر پژوهشی را نیافتیم که مکان را در اشعار محمد القیسی مورد بررسی قرار داده باشد. این پژوهش سعی دارد که نگاه کلی به مکان و طبقه بندی آن داشته باشد، و زندگی وتجارب شعری محمد القیسی و تقابل مکانی در شعر وی را با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی مورد بررسی قرار دهد . نتایج به دست آمده در این پژوهش حاکی از آن است که محمد القیسی به مکان اهمیت ویژه ای داده است ، و مکان دراشعار وی گاه یاد آور خاطرات تلخ و شیرین، و گاه به صورت رمز، و گاه درمعنای واقعی به کارفته است . و در اشعار وی انواع مختلفی از مکان مشاهده می شود ، که بیشترین آن مربوط به مکانهای طبیعی است. و شاعر به خاطر دوری از وطن احساس حزن و اندوه می کند ، به همین دلیل برای کاهش درد و رنجش به مکانهای طبیعی روی آورده است.