در این مطالعه سازند ایلام مربوط به چاه a1 در مجاور چاه b1 در مرز دو میدان نفتی (هیدروکربنی) اکتشافی a و b، درجنوب غربی ایران با استفاده از نرم افزارgeolog 7 به روش پتروفیزیک احتمالی multimine در دو بخش ایلام بالایی و ایلام اصلی مورد ارزیابی قرار گرفت. با توجه به ارزیابی پتروفیزیکی انجام شده در این پایان نامه، سازند ایلام در این ناحیه از سنگ آهک، سنگ دولومیت و شیل تشکیل شده است. در ستون لیتولوژی به دست آمده با افزایش عمق، حجم شیل در بخش ایلام بالایی کاهش یافته و به مقدار سنگ آهک در بخش ایلام اصلی افزوده می شود. تخلخل در هر دو چاه بیش از مقدار میانگین تخلخل در میدان های نفتی a و b است. سازند ایلام در چاه a1 دارای تخلخل تقریبا یکنواخت در کل سازند و اشباع آب بالا است. اما در بخش ایلام اصلی چاه b1، به تدریج تخلخل کاهش و اشباع آب در قسمت پایین افزایش می یابد، هم چنین از عمق 2964 تا 3000 متری دارای پتانسیل نفتی است. نتایج آنالیز تزریق جیوه تنگ شدن گلوگاه ها و افزایش اشباع آب کاهش نیافتنی، در پایین سازند ایلام اصلی را تأیید می کند. آزمایش آنالیز چاه ها نیز تأیید کننده ی نتایج پتروفیزیکی به دست آمده است. جهت اعتبارسنجی و ارزیابی بیشتر، نگارهای تخلخل، حجم شیل و امپدانس صوتی محاسبه شده از داده های چاه نگاری با نتایج تفسیر مقطع نشانگر مقاومت صوتی به دست آمده از داده های لرزه نگاری در نرم افزار hampson-russell، مورد مقایسه قرار¬گرفت. علاوه بر هم خوانی نتایج، در مقطع مقاومت صوتی با پیشروی از چاه b1 به سمت چاهa1، از تخلخل لایه ی مخزنی کاسته می شود. گزارش های زمین شناسی منطقه نیز، تغییر جنس لایه از سنگ آهک به سنگ رس در محدوده بین دو چاه را عنوان کرده اند. بر¬ این ¬اساس تغییر رخساره رسوبی و یک سیل جانبی بین چاه های a1 و b1 می تواند وجود داشته باشد. این سیل می تواند به دلیل عملکرد گسل هایی در اعماق بیشتر حوضه رسوبی باشد که با تشدید نمودن تغییرات رخساره ای توانسته بر مسیر مهاجرت و سیستم تخلخل مخزن تأثیرگذار بوده و مانع از حرکت نفت به سمت چاه a1 شود.