این پژوهش با هدف بررسی نقش پیش بینی کنندگی عملکرد خانواده و احساس انسجام روانی در انگیزش پیشرفت دانش آموزان انجام گرفته است. از آنجا که احساس انسجام، توانایی مقابله با استرس زاها و حل مسائل چالش انگیز را به افراد می دهد، انتظار می رود که پیشرفت و موفقیت را در افراد به دنبال داشته باشد، از سویی دیگر خانواده، نیز با عملکرد مناسب خود می تواند پیشرفت فرزندان را تحت تأثیر قرار دهد، لذا در این پژوهش احساس انسجام و عملکرد خانواده به عنوان پیش بینی کننده های انگیزش تحصیلی مورد مطالعه قرار گرفته است. نمونه این پژوهش، به تعداد 351 نفر از بین دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان شیروان در سال تحصیلی 93-1392 به تعداد4000 نفر انتخاب شدند. نمونه گیری به روش خوشه ای چند مرحله ای انجام گرفت. روش پژوهش، از نوع توصیفی است. ابزارهای سنجش انگیزش پیشرفت، عملکرد خانواده و احساس انسجام به ترتیب، پرسشنامه انگیزش تحصیلی عبد خدایی(1385)، پرسشنامه ابزار سنجش خانواده(fad) (1978) و مقیاس احساس انسجام فلسنبرگ(2006) بوده است. به منظور تجزیه و تحلیل فرضیه¬ها و سوالات پژوهش، از آزمون های آماری توصیفی، مقایسه میانگین¬ها، ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده گردید. تحلیل آماری داده¬ها، نشان داد که بین عملکرد خانواده و انگیزش پیشرفت رابطه منفی(001/0p<-) و معنادار و بین احساس انسجام و انگیزش پیشرفت رابطه مثبت(001/0p<) و معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه نیز نشان می دهد که هر دو متغیر عملکرد خانواده با مقدار ضریب پیش بینی (27/.-) و احساس انسجام با مقدار ضریب پیش بینی (44/.)، می توانند انگیزش پیشرفت دانش آموزان را پیش بینی کنند، که از این بین، احساس انسجام، از سهم بیشتری در پیش¬بینی انگیزش پیشرفت دانش¬آموزان برخوردار است.