با توجه به هزینه زیاد برای تهیه سیستم نو، الگوهای تعمیر و نگهداری از اهمیت خاصی در مباحث قابلیت اعتماد برخودارند. از طرفی یافتن الگوی مناسب به منظور کاهش هزینه تحمیل شده به مشتریان در صورت خرابی محصول، یکی از مسائل مورد توجه محققین می باشد. بر این اساس در این پایان نامه، موضوع سیاست چگونگی تعمیر و تعویض سیستم ها در صورت بروز خرابی را در نظر گرفتیم. زمان های جایگذاری پیشگیرانه بهینه، به منظور کمینه سازی هزینه متحمل شده به سیستم های قابل تعمیر مطالعه شده است. در برخی موارد، زمان جایگذاری پیشگیرانه بهینه به منظور بیشینه سازی سود حاصل از بهره وری سیستم نیز مورد بررسی قرار گرفته است. سیستم های مختلف با طراحی های متفاوت معرفی شده اند. با توجه به هزینه یا سود حاصل از یک دوره تجدید، زمان جایگذاری پیشگیرانه بهینه بدست آمده است. لازم به ذکر است در این پایان نامه تعمیر مینیمال به عنوان روش تعمیر سیستم در نظر گرفته شده است و منظور از جایگذاری سیستم، تعویض سیستم با یک سیستم نو می باشد.