یکی از رفتارهایی که سیستم پیچیده شهر می تواند از خود بروز دهد، گسترش فیزیکی شهر می باشد. پیشگیری از رفتارهای منفی آن، ملزم به پیش بینی این رفتارهاست. نسل جدید مدل ها به عنوان ابزارهای پشتیبان، قدرت پیش بینی این رفتارها را دارند، اما آنچه که مهم است، انتخاب مدلی است که بتواند برای مدل سازی مورد نظر استفاده گردد چرا که مدل مورد نظر باید توانایی دخیل کردن عوامل متعدد موثر در گسترش فیزیکی را داشته باشد. زنجان به عنوان شهری که گسترش فیزیکی خود را در طی دهه¬های اخیر در سمت شمال و شرق داشته و تفکیک و واگذاری اراضی کشاورزی به عنوان باغشهر را نیز می توان از عوامل تشدیدکننده روند توسعه فیزیکی شهر و بورس بازی زمین دانست.سوالی که در اینجا مطرح می شود این است با مقایسه¬ی روند تغییرات کالبدی شهر در طی دهه¬های گوناگون چه تغییرات ساختاری – کالبدی را بر اراضی بلافصل آن به وجود آمده است و آیا با برنامه¬ریزی شهر و منطقه و توجه به روابط متقابل آن ها می¬توان روند توسعه¬ی منطقه¬ی پیرامون را برنامه¬ریزی کرد. این پژوهش بر آن است تا به بررسی مفاهیم مرتبط با شهر و پیرامون و نظریات جدید مطرح در کشورهای اروپایی و آمریکایی پرداخته و با شیوه کاربردی با بررسی تغییرات ساختاری – کارکردی منطقه پیرامون زنجان در دوره¬های زمانی 1986-2013 به نتایجی در مورد ارتباطات بین رشد شهر و این تغییرات و چگونگی بهبود مدیریتی آن دست یابد. با توجه به داده¬های ماهواره¬ای و تجزیه و تحلیل¬های آن این تأثیرات را به شکل دقیق¬تری عنوان می کنیم.