امروز واژه جهانی شدن به یک اصطلاح رایج در محافل علمی، دانشگاهی تبدیل شده است و در همه زمینه ها بویژه در رسانه ها، اقتصاد، سیاست و فرهنگ و علم و فناوری مطرح است، ولی نکته اساسی این است که این مفهوم به صورت یک واقعیت اجتناب ناپذیر درآمده است. لذا جهانی شدن را باید پروژه ای به شمار آورد که آینده جهان را در قرن بیست ویکم به میزان چشم گیری تحت تأثیر خود قرار داده است. جهانی شدن یک پدیده و وضعیت نوظهور است و تأثیرات و پیامدهای مثبت و منفی آن روزبه روز در عرصه روابط انسان ها، چه در سطح خرد و چه در سطح کلان در حال گسترش است که هر روز بیش از پیش ابعاد تازه ای به خود می گیرد و دامنه آن گسترش می یابد. در اثر پیامدهای مختلف جهانی شدن، تبعات مثبت و منفی آن شکل می گیرد و به تبع آن مخالفان و موافقان این پدیده در مقابل هم نظرات خود را ارائه می دهند. موافقان جهانی شدن بر سرعت، دقت انجام کارها و خودکار شدن امور و پیشرفت ها در حمل و نقل و ارتباطات و کاهش فاصله ها، ایجاد همکاری و چندصدایی و.... و مخالفان جهانی شدن بر آلودگی محیط زیست، مصرف گرایی، ماشینی شدن، از بین رفتن فرهنگ های صمیمی، شکاف بین فقیر و غنی و.. اشاره می کنند. به همین خاطر در مقاله حاضر تلاش شده است از جهات مختلف به نظرات موافقان و مخالفان جهانی شدن پرداخته شود. تا از این رهگذر به نحوه برخورد و مواجهه با امر جهانی شدن تا حدودی برای متولیان امور مختلف فرهنگی و اجتماعی و... روشن گردد.