چکیده اقتصاد کشورهای در حال توسعه همواره متأثر از پدیده ی فرار مغزها بوده است. وجود نیروی انسانی ماهر، نقش مهمی در رشد و توسعه ی کشورهای در حال توسعه دارد. از این رو، کشورهای در حال توسعه هزینه و زمان زیادی را صرف پرورش و تربیت این نیروهای گران قیمت می نمایند، اما درست در زمانی که باید از دست رنج خود، که همین متخصصین و تحصیلکرده ها هستند، بهره برداری نمایند، با پدیده ی مهاجرت نخبگان و یا به عبارتی، پدیده ی فرار مغزها، مواجه می شوند. پدیده ی فرار مغزها، به ضرر کشورهای در حال توسعه(فرستنده ی مهاجر) و به نفع کشورهای پیشرفته( پذیرنده ی مهاجر) که در واقع هیچ هزینه و زمانی را برای پرورش این نیروها صرف نکرده اند، می باشد. پایان نامه ی حاضر قصد دارد عوامل اقتصادی موثر بر فرار مغزها از ایران به چند کشور منتخب آمریکا، کانادا، سوئد، آلمان و انگلیس را بررسی نماید. برای این موضوع دوره ی زمانی 2000 تا 2010 در نظر گرفته شده است و با استفاده از مدل داده های ترکیبی عوامل موثر شناسایی شده اند. نتایج حاصل از این مدل نشان می دهد که متغیرهای سطح دستمزد، gdp سرانه و جهانی شدن در کشورهای منتخب، اثر مستقیم و مثبتی بر فرار مغزها از ایران و متغیرهای نرخ بیکاری و نرخ تورم در کشورهای منتخب، اثر منفی و معکوسی بر پدیده ی فرار مغزها از ایران به کشورهای منتخب دارند.