در این پروژه یک روش استخراج جذبی میله¬ی چرخان (sbse) جدید بر پایه پوشش¬ پلیمری یکپارچه، که از طریق پلیمریزاسیونِ مونومر وینیل پیرولیدون (vpd) و اتصال¬دهنده-ی عرضیِ اتیلن گلیکول دی متاکریلات (egdma) در حضور حلال¬های دودکانول و تولوئن ساخته شد معرفی گردید. سپس نسبت مونومر به اتصال¬دهنده¬ی عرضی و همچنین نسبت این مخلوط به حلال، برای بهبود کارایی استخراج بنزودیازپاین¬هایی از جمله: دیازپام، نوردازپام، کلونازپام و لورازپام توسط این پوشش بهینه شد. سطح پوشش به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) و ساختار شیمیایی آن به¬وسیله¬ی طیف بینی مادون قرمز تبدیل فوریه (ft-ir) و پراکندگی اندازه¬ی حفرات با استفاده از تخلخل سنج جیوه بررسی گردید. سپس پوشش تهیه شده برای استخراج همزمان دیازپام و متابولیت فعال آن نوردازپام از محیط پلاسما به¬کار رفت. در این کار، روش واجذب مایع (ld) استفاده شد و آنالیزها با استفاده از سیستم کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا و آشکارساز فرابنفش (hplc- uv) انجام گردید. عوامل موثر بر مراحل جذب و واجذب این دو ترکیب بررسی و با استفاده از روش طراحی آزمایش بهینه گردید. به منظور بررسی کارایی میله¬ی چرخان vpd- egdma استخراج¬ها تحت شرایط بهینه جذب (دمایc ? 67، زمانh 2، سرعت چرخش rpm900، ph 8/6 و افزایش نمک به¬میزان w/v25%) ازml 5 محلول شاملml 1 پلاسما وml 4 بافر و شرایط بهینه واجذب (lµ250 حلال متانول، زمان min 15 و ?c 55 دمای واجذب انجام شد). دامنه¬ی خطی برای هر دو دارو در محدوده¬ی غلظتی µg l-11200 - 35 به¬دست آمد و حد تشخیص 10 و µg l-118 به¬ترتیب برای دیازپام و نوردازپام محاسبه گردید. در نهایت دقت و صحت روش sbse- vpd- egdma- hplc برای استخراج این دو دارو بررسی گردید و درصد بازیابی برای هر دو ترکیب در غلظت_های کار شده 106- 93 و مقدار rsd% کمتر از 5/6 به¬دست آمد. در نهایت این روش برای تعیین دیازپام و متابولیت آن در پلاسمای شخص داوطلب پس از مصرف قرص دیازپام استفاده شد.