نام پژوهشگر: محمد رضا میرانی
محمد رضا میرانی فرشاد رحیم پور
کروماتوگرافی برهمکنش آبگریز روشی قدرتمند برای جداسازی و خالص سازی درشت مولکول¬ها می¬باشد. در حالت کلی آبگریزی به صورت نیروی دافعه بین مولکول غیرقطبی و محیط قطبی مانند متانول، آب و سایر محیط-های قطبی تعریف می¬شود. زمانی که دو مولکول غیرقطبی در یک حلال قطبی قرار می¬گیرند این دومولکول غیرقطبی حداقل سطح را در معرض تماس با محیط قطبی قرار می¬دهد. این فرآیند همراه با تماس دو مولکول غیرقطبی باهم می¬باشد و به عنوان برهمکنش آبگریز شناخته می¬شود. از این فرآیند در نگهداری و جداسازی پروتئین ها استفاده می شود. برهمکنش آبگریز به عنوان رایج¬ترین برهمکنش ماکرومولکول ها در سیستم¬های بیولوژیکی شناخته شده است. این فرآیند همچنین به عنوان نیرو محرکه بسیاری از برهمکنش¬های فیزیک شیمیایی و بیولوژیکی شناخته شده است. ازجمله عوامل تاثیرگذار روی فرآیند کروماتوگرافی برهمکنش آبگریز، میتوان به دما و نمک اشاره کرد که عامل نمک، عامل تاثیرگذار و مهمتری نسبت به دما به شمار می آید. در این تحقیق، مدل ترمودینامیکی سان و چن برای بررسی جذب بوین سریم آلبومین روی فنیل سفارس درحضور غلظتهای مختلفی از سدیم کلراید بررسی شده و در نهایت با اصلاح این مدل، پارامتر ترمودینامیکی دیگری به مدل اضافه می شود و این مدل برای جذب آلفالاکتالبومین نیز امتحان می شود. انحراف معیار برای منحنی جذب بوین سریم آلبومین به کار گرفته شده در حضور غلظت های (mol/dm3) 9/0 و 75/1 و 4/2 از نمک سدیم کلراید به ترتیب برابر 0416/0، 0634/0 و0656/0 محاسبه گردید که پراکندگی قابل قبولی از داده ها را نشان می دهد، از طرفی انحراف مطلق میانگین برای منحنی جذب بوین سریم آلبومین در محلول حاوی غلظت های ذکرشده از نمک سدیم کلراید به ترتیب برابر 44/0، 54/0 و 67/0 درصد می باشد در حالی که برای مدل سان و چن 2/1، 3/1 و 2/2 درصد می باشد. این نتایج نشان دهنده دقت بیشتر نسبت به مدل سان و چن می باشد.