شاهنامه فردوسی یکی از بزرگترین منابع حماسی اسطوره ای ما است که برای دریافت بسیاری از مطالب پنهان تاریخی ، حماسی و اسطوره ای، محل مراجعه محققین قرار می گیرد. هدف نگارنده در این پژوهش ، بررسی تغییرات اساطیر کهن ایرانی است که برای دستیابی به این منظور شواهد از شاهنامه فردوسی ذکر می شوند. فصل اول این تحقیق به بیان مساله و اهداف و روش تحقیق اختصاص یافته است. درفصل دوم، به طور مختصر به بحث حماسه و اسطوره و نظریه های مختلف درباره اسطوره پرداخته شده، تا جایگاه و ضرورت این علم مشخص شود. در فصل سوم روش شناسی پژوهش ذکر شده است. در فصل چهارم ابتدا هر مورد اسطوره ای از پیدایش تا نمود آن در شاهنامه بر اساس متون کهن پهلوی و کتاب اوستا و سپس منابع متاخر از جمله قرآن کریم ریشه یابی شده است و پس از آوردن توضیحات آن کتب درباره هر مطلب، ابیات شاهد یافت شده در شاهنامه ، با آنها انطباق داده شده است و پس از ابیات، توضیحات مربوط به هر مطلب آورده شده است.