این مطالعه به مقایسه¬ی تأثیر شاخص¬های توسعه¬ی مالی بانک محور و بازار محور بر متغیرهای واقعی اقتصاد (مصرف، پس انداز، سرمایه¬گذاری و رشد اقتصادی) پرداخته است. کامیابی اقتصادی هر کشوری در تدوین و اجرای سیاست¬های ملی مناسب و بجا می¬باشد و تحقق رشد اقتصادی متضمن تجهیز منایع مالی و انباشت سرمایه از طریق افزایش حجم پس انداز ملی و ازدیاد میزان سرمایه¬گذاری¬هاست. مصرف به عنوان نشان دهنده¬ی سطح رفاه زندگی افراد و این که در هر اقتصاد هدف نهایی رضایت افراد می¬باشد و همچنین هدف نهایی تولید و توزیع می¬باشد در اقتصاد از جایگاه ویژه¬ای برخوردار است. در این مطالعه داده¬ها به صورت سری زمانی و برای دوره¬ی زمانی 1392-1368 (از برنامه¬ی اول تا پنجم توسعه) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته¬اند. مدل مورد استفاده الگوی رگرسیون تک معادله و روش برآورد حداقل مربعات معمولی ols می¬باشد. با توجه به اهمیت بخش حقیقی، بررسی عوامل مؤثر بر آن ضروری می¬باشد. در این راستا نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که شاخص¬های توسعه¬ی مالی بانک محور و بازار محور بر مصرف، پس انداز، سرمایه¬گذاری تأثیر مثبت و معناداری دارند، اما در رابطه با رشد اقتصادی تنها شاخص¬های توسعه مالی بانک محور تأثیر مثبت و معناداری بر رشد اقتصادی دارند و شاخص¬های توسعه¬ی مالی بازار محور تأثیر منفی و بی معنی دارند. نتایج بدست آمده در رابطه با تأثیر گذاری توسعه¬ی مالی بر مصرف، پس انداز و سرمایه¬¬گذاری با مبانی تئوریک همسو بوده و تأثیر منفی و بی معنی توسعه¬ی¬ مالی بازار محور به دلیل حاکم بودن نظام مالی بازار محور و عملکرد ضعیف بازار بورس در ایران قابل توجیه می¬باشد. کلید واژه: توسعه¬ی مالی بانک محور، توسعه¬ی مالی بازار محور، متغیرهای واقعی اقتصاد، الگوی رگرسیون تک معادله