این مطالعه با هدف بررسی ویژگی های روانسنجی نسخه ی فارسی مقیاس خودارزیابی کاری کودک که بر مبنای مدل کاری انسان می باشد، انجام شد. به این منظور 125 کودک مبتلا به اختلالات یادگیری (82 پسر و43 دختر) در دامنه ی سنی 8 تا 11 سال در این مطالعه شرکت داده شدند که بر اساس مقیاس خودارزیابی کاری کودک ( از دو بعد کفایت و ارزش ) اندازه گیری شدند. برای بررسی روایی درونی، ضرایب همبستگی بین نمره های دو مقیاس کفایت و ارزش با یکدیگر محاسبه شد. برای برآورد ضرایب اعتبار مجموعه ی گویه ها در دو مقیاس کفایت و ارزش از طریق فرمول کلی ضریب آلفای کرونباخ، ضریب بازآزمایی (تئوری کلاسیک اندازه گیری) و ضرایب اعتبار گویه (براساس مدل راش) برآورد شد. برای بررسی رابطه جنس با عملکرد کودک در مقیاس خود ارزیابی از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t و anova استفاده شد. نتایج نشان داد که پایایی گویه برای مقیاس های کفایت و ارزش به ترتیب برابر با 8/0 و 9/0 بودند. مقادیر میانگین در مجموعه گویه های مقیاس کفایت و مقیاس ارزش نشان می دهد که گویه های این مقیاس ها برای گروه نمونه از مطلوبیت بالایی برخوردار است. همه ی ضرایب همبستگی به دست آمده در دو مقیاس از لحاظ آماری معنادار است و دارای قدرت تشخیصی مناسبی است. افزون بر این، ضریب هماهنگی درونی هر یک از مقیاس های کفایت و ارزش به ترتیب برابر با 82/0 و 88/0 است که حاکی از همگونی درونی بالا است. همچنین، ضریب بازآزمایی خود ارزیابی با فاصله ی زمانی 2 هفته، بر روی 15 نفر از گروه نمونه محاسبه شد که برای مقیاس های کفایت و ارزش به ترتیب برابر با 471/0 و 693/0 به دست آمده است. و نیز بررسی تفاوت عملکرد کودکان در پاسخ دهی به گویه ها براساس جنس و پایه های تحصیلی متفاوت از لحاظ آماری معنادار نیست. و اینکه میانگین توانمندی دانش آموزان در هر دو مقیاس کفایت و ارزش بالاتر از میانگین دشواری گویه ها گزارش شد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان گفت که نسخه ی فارسی پرسشنامه ی خودارزیابی کاری کودک در جامعه ی کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری شهر مشهد اعتبار و روایی مناسب دارد و ابزار مناسبی برای استفاده در موقعیت های بالینی و پژوهشی می باشد.