امروزه، بانکداری یکی از مهمترین بخش های اقتصادی به شمار می آید. بانکها و موسسه های مالی و اعتباری با سازماندهی و هدایت دریافت ها و پرداخت ها، امر مبادلات تجاری و بازرگانی را تسهیل کرده و موجب گسترش بازارها و رشد و شکوفایی اقتصادی می شوند. بانک ها و موسسات اعتباری با تجهیز پس اندازها و هدایت آنها به سمت بنگاههای تولیدی و تجاری از طریق قراردادهای اسلامی، اولاً سرمایه های راکد و احیاناً مخرب اقتصادی را به عوامل مولد تبدیل کرده و ثانیاً، سایر عوامل تولید، به ویژه سرمایه انسانی، را که به دلیل کمبود سرمایه بیکارند یا با بهره وری پایینی کار می کنند، به سمت اشتغال کامل با بهره وری بالا سوق می دهند. بنابراین توسع? موسسات مالی بانکی و غیربانکی اسلامی نقش موثری در رشد اقتصادی خواهند داشت. در این مطالعه ابتدا به بیان کارکرد موسسات مالی بانکی و مالی و اعتباری اسلامی از جنبه های تجهیز و تخصیص منابع و نقش این موسسات بر روی رشد اقتصادی پرداخته و سپس به کارکرد موسسات مالی بانکی و غیربانکی اسلامی و تفاوت آن ها در ایران اشاره گردیده است. در خاتمه با استفاده از مدل سنتی کینگ ـ لوین و روش گشتاور تعمیم یافته (gmm) اثرگذاری موسسات مالی غیربانکی تحت نظارت بانک مرکزی ج.ا.ا و بانکهای تجاری و تخصصی طی دور? زمانی1378 تا 1392 بررسی شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد، برای دور? زمانی مذکور تمامی متغیرهای توضیحی مورد استفاده اثر مثبت و معنی داری بر رشد اقتصادی دارند. همچنین نتایج تجربی پژوهش حاکی از آن است که موسسات مالی بانکی در مقایسه با موسسات مالی غیربانکی اثر بیشتری بر رشد اقتصادی دارند.