در کار حاضر ویژگی های فیزیکی آب و غلظت 9 فلز سنگین در 16 ایستگاه از رودخانه تلوار و انشعابات آن طی دو فصل پرآبی و کم آبی اندازه گیری شدند. داده های به دست آمده با استاندارهای ایران (isiri) و سازمان بهداشت جهانی (who) مقایسه شدند. اندازه گیری ویژگی هایی هم چون ph، ec،do و کدورت در نمونه های آب نشان داد که این متغیرها در مقدار مناسبی قرار دارند و کیفیت آب منطقه ی موردمطالعه ازنظر این ویژگی های فیزیکی برای مصرف شرب در مقدار مطلوبی قرار دارد. فلزهای روی، سرب، کبالت و نیکل در 100 درصد نمونه ها و فلزهای کادمیم، مس، منگنز، آنتیموان و آرسنیک به ترتیب در 30/73، 25، 75/93، 87/96 و 90 درصد از نمونه ها وجود داشت. فلزهای روی، مس، کادمیم و کبالت در هیچ کدام از نمونه ها بیش تر از مقدار مجاز نبود. فلز سرب در 25/6 درصد و نیکل در 50/12 درصد از نمونه ها بیش تر از مقدار مجاز بود. هم چنین منگنز و آنتیموان در 25/31 درصد و آرسنیک در 90 درصد از نمونه ها بیش تر از مقدار مجاز بود. میانگین غلظت یون های آرسنیک، منگنز و روی در فصل پرآبی بیش تر از فصل کم آبی می باشند و میانگین غلظت یون های آنتیموان، نیکل، کبالت، مس، کادمیم و سرب در فصل کم آبی بیش تر است. روش های آماری و تحلیل چند متغیره در بررسی داده ها نشان داد که شیمی منطقه و فعالیت های ولکانیکی و ژئوترمال در منطقه سبب آلودگی آب های رودخانه به یون های فلزی سنگین شده است.