نام پژوهشگر: محسن برزگری بافقی
محسن برزگری بافقی اکبر ابراهیمی
به دلیل افزایش بار مصرفی در یک سیستم قدرت که ناشی از توسعه تکنولوژی، افزایش جمعیت، ورود مصرف کنندگان جدید و نیاز روز افزون به انرژی الکتریکی می باشد، لازم است با احداث مناسب خطوط جدید، شبکه انتقال توسعه یابد تا این شبکه جوابگوی بار پیش بینی شده آینده باشد. به این مطالعات، برنامه ریزی توسعه شبکه انتقال(tep) گفته می شود. به دلیل سرمایه گذاری بسیار زیاد مورد نیاز در بخش برنامه ریزی توسعه شبکه انتقال، یافتن بهترین طرح توسعه از اهمیت زیادی برخوردار است. به منظور تدوین چنین طرح توسعه ای باید مدلسازی دقیق و نسبتا کاملی از مسئله ارائه گردد که در آن قیود مختلف فنی و اقتصادی مورد نیاز منظور شده باشد. در سالهای اخیر تلاشهای موثری در جهت کاملتر کردن مدل مسئله و حذف برخی از ساده سازیها انجام شده است. در نظر گرفتن زمان احداث خطوط جدید(توسعه شبکه انتقال چند مرحله ای)، قیود امنیت و قابلیت اطمینان، عدم قطعیت بار, تلفات خطوط انتقال و... در مسئله برنامه ریزی توسعه شبکه انتقال نمونه ای از این تلاشهاست. در این پایان نامه ابتدا با مروری بر برخی از مدلسازیهای کاملتر ارائه شده در سالهای اخیر و شبیه سازی آنها در شبکه تست، آثار ناشی از ساده سازیهای مختلف در مدلهای اولیه بررسی می گردد. در این راستا، استفاده از سرعت، قدرت محاسباتی و انعطاف پذیری مناسب الگوریتم بهینه سازی pso به ویژه در بعضی مدلهای پیچیده تر کمک شایانی به حل مسئله و نیل به این هدف می نماید. از دیگر مسائل مهم در مسئله برنامه ریزی توسعه سیستم قدرت تأثیر متقابل برنامه ریزیهای توسعه شبکه انتقال و توسعه تولید (gep) می باشد. در روشهای مرسوم، این دو برنامه ریزی به صورت مستقل انجام شده و هیچگونه هماهنگی بین آنها برقرار نمی شود. در این پایان نامه، به منظور ایجاد هماهنگی بین tep و gep، ابتدا gep به صورت تک باسه انجام شده و نیروگاههای جدیدی که باید به شبکه اضافه شوند مشخص می گردد. با در نظر گرفتن ظرفیت تولید نیروگاههای جدید در بازه انعطاف پذیری حول مقدار بدست آمده از gep امکان دسترسی به برنامه توسعه شبکه انتقال با هزینه سرمایه گذاری کمتری فراهم می گردد. این برنامه ریزی, الگوی توسعه تولید جدیدی برای شبکه حاصل می کند. کاهش مجموع هزینه سرمایه گذاری tep و gep نسبت به برنامه ریزیهای توسعه مرسوم که با در نظر گرفتن میزان قطعی و معینی برای افزایش ظرفیت تولید انجام می شود، کارآیی روش پیشنهادی و ایجاد هماهنگی مناسبی بین برنامه های tep و gep را تأیید می کند. بیشترین هماهنگی و کمترین مقدار برای مجموع هزینه سرمایه گذاری با تکرار محاسبات به ازای تغییر حدود بازه انتخابی حاصل می گردد. در نهایت، با شبیه¬سازی این روش در شبکه تست، قابلیت و مزایای آن نسبت به روشهای متداول مورد بررسی قرار می گیرد.