حتی با وجود تکنولوژی مدرن امروزی ، هنوز تاریخ اتمام پروژه ها به تاخیر می افتد . شناخت عوامل بروز ادعا می تواند به شناسایی و اتخاذ روش های پیشگیری از بروز آنها کمک نماید ولی آنچه در حال حاضر با آن مواجه هستیم حجم گسترده ای از پرونده های دعاوی در پروژه هاست که متاسفانه رویه مناسبی که به طور نظام مند بوسیله آن بتوان به این اختلافات رسیدگی کرد و به آنها خاتمه داد، وجود ندارد . به منظور دستیابی به یک روش سیستمی و مناسب جهت مدیریت دعاوی می بایست در گام اول رویکردی را اتخاذ نمود که تا حد ممکن از بروز اختلاف پیشگیری نماید و در گام بعدی مکانیسمی طراحی گردد که هر گونه ادعا و اختلاف از سوی طرفین قرارداد در حداقل زمان ممکن قابل رسیدگی و حل و فصل باشد . مدیریت ریسک ابزار مهمی برای مواجهه با ریسک تاخیرات پروژه و شرط لازم برای دستیابی به اهداف زمانی و مالی پروژه ها می باشد که دارای فازهای مختلفی است . عوامل ایجاد کننده ریسک تاخیرات شامل کارفرما، مشاور، پیمانکار، قوانین و مقررات و سایر عوامل در نظر گرفته شده اند . جامعه آماری مورد مطالعه افراد شاغل کارفرما، مشاور و پیمانکار مرتبط با پروژه های راه سازی می باشد و نمونه گیری از میان آنها انجام شده است . جهت شناسایی رسک های تاخیرات از نظرات کارشناسان و خبرگان طی جلسه طوفان ذهنی استفاده گردیده است و همچنین جهت بدست آوردن میزان امتیاز هر ریسک از دو پرسشنامه جهت تاثیر و احتمال رویداد استفاده گردیده است. ریسک در هر پروژه ای اجتناب ناپذیر است . ریسک می تواند قابل مدیریت ، قابل انتقال و یا قابل قبول باشد، اما قابل چشم پوشی نیست، بنابراین استراتژی های برخورد با انواع ریسک ها طبق ماتریس توسلر در نظر گرفته شده است . هدف دستیابی به مدلی بود که با نگاه فرایندی pmbok و نیز با در نظر گرفتن شرایط حاکم بر قراردادها و پروژه ها در ایران به کاهش دعاوی ناشی از تاخیرات و مدیریت آن دست یابیم .