امروزه شرایط محیطی و قواعد کسب و کار برای شرکت ها و سازمانها بحدی پیچیده، پویا و نامطمئن است که آنها دیگر قادر نیستند با اقداماتی همچون: تغییر ساختارها، روشها و یا اتکاء به خلاقیت عده ای معدود در سازمان، دوام و بقای بلند مدت خود را تضمین کنند. شرکت ها و سازمانها باید شرایطی را مهیا سازند تا فرهنگ کارآفرینی را در سازمان خود نهادینه کنند. کارآفرینی سازمانی میتواند ارزش شرکت را ارتقاء دهد. شرکتی که رفتار کارآفرینانه را در پیش می گیرد، نسبت به تغییرات بازار و محیط از حساسیت و پاسخگوئی بیشتری برخوردار است. پاسخگوئی به فرصت ها، شرط لازم و پیش زمینه ی رسیدن به موفقیّت و رشد است. مطالعه حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش توصیفی _ پیمایشی می باشد. این پایان نامه با هدف بررسی تاثیر میزان بروز احساسات مدیران بر تمایل کارکنان به کارآفرینی در آژانسهای مسافرتی شهرمشهد با در نظر گرفتن نقش تعدیل گری اعتماد به نفس انجام شده است .به منظور آزمون فرضیه ها از پرسشنامه ای شامل 30 سوال استفاده گردید. روایی ابزار تحقیق به طرق گوناگون و از جمله با استفاده از روش تحلیل عاملی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین پایایی ابزار با استناد به ضریب آلفای کرانباخ آزمون شد. از آنجا که جامعه آماری تحقیق مشخص و محدود بود (آژانسهای مسافرتی شهر مشهد) ولی به علت پراکندگی و ندرتا غیر فعال بودن از نمونه گیری در دسترس برای جمع آوری داده ها استفاده شد. واکاوی داده ها از طریق نرم افزارهای آماریspss18 وsmart pls انجام پذیرفت. در این تحقیق با طراحی به وسیله ی پیشینه احساسات و انگیزه کارآفرینی، به معرفی مدلی پرداخته شد که بروز احساسات مثبت و منفی بر اشتیاق کارکنان به کارآفرینی تاثیر می گذارد. این یافته ها نشان داد که بین بروز احساسات مثبت و تمایل به کارآفرینی رابطه مثبتی وجود دارد و بین بروز احساسات منفی و تمایل به کارآفرینی رابطه منفی وجود دارد و همچنین بین اعتماد به نفس کارکنان و تمایل به کارآفرینی نیز رابطه معناداری می باشد، ولی نقش تعدیل گری اعتماد به نفس در رابطه با بروز احساسات منفی و مثبت و تمایل به کارآفرینی رد شد.