منظور از ارزیابی شخصی از دید شخص نگریستن و در نظر گرفتن تمام خصوصیات و ویژگی های مادی و معنوی است . ارزیابی نوعی به معنی ارجاع به عرف و ملاک قرار دادن انسان و متعارف در اوضاع و احوال خارجی حادثه است. در تعریف کلاسیک ارزیابی نوعی هیچ یک از ویژگی های شخصی در معیار انسان متعارف دخیل نمی باشد. اما برطبق دکتر نوین معیار انسان متعارف باید منطعف شود و این امر مستلزم توجه به شخصی و در نظر گرفتن برخی از ویژگیهای اوست اما در این مورد که چه خصوصیاتی را باید در انسان متعارف دخیل دانست، اختلاف نظر وجود دارد. بنابراین نظر اول در معیار انسان متعارف تنها باید معلولیت های جسمی و مهارت های خاص شخص در نظر گرفته شود. و از سایر خصوصیات صرفنظر نمود. در این پایان نامه مواد قانون مدنی و قرار دادی تقسیم شده است. از آنجایی که جز در مورد خاص، مسئولیت مدنی بر پایه تقصیر بنا شده است و ضابطه تشخیص تقصیر مگر در بحث اجتماع اسباب و مباشر نوعی است، گرایش کلی مواد مطرح شده در مسئولیت مدنی، به سمت ارزیابی نوعی است. در مسئولیت قرار دادی به دلیل اصل حاکمیت اراده ، اصل اراده باطنیو قاعده تبعیت عقد از قصد و به تبع این موارد لزوم کشف خواست و اراده طرفین ارزیابی شخصی حائز اهمیت است. با توجه به موارد زیاد مبتنی بر ارزیابی نوعی گرایش کلی قانون مدنی به سمت ارزیابی نوعی می باشد .