با توجه به اهمیت و وزن شاخص قیمت مواد غذایی در سبد هزینه ای و نیز میزان کمی و کیفی مصرف مواد غذایی، لزوم توجه به تغییرات شاخص قیمت این کالاها و عوامل موثر بر آن، بسیار حائز اهمیت است. یکی از عواملی که می تواند تأثیر معنی داری بر شاخص قیمت مواد غذایی داشته باشد، شاخص قیمت حامل های انرژی است. به این دلیل که تولید مواد غذایی و نیز فرآیند فرآوری و حمل ونقل آن ها تا رسیدن به دست خانوارها، انرژی بر هستند؛ بنابراین افزایش قیمت حامل های انرژی می تواند تأثیر زیادی روی قیمت تمام شده ی این محصولات داشته باشد. در مطالعه ی حاضر با استفاده از داده های سری زمانی طی دوره ی 1391-1353، ابتدا همگرایی میان شاخص قیمت حامل های انرژی و قیمت مواد غذایی با در نظر گرفتن امکان شکست ساختاری و سپس تأثیر افزایش قیمت حامل های انرژی بر شاخص قیمت مواد غذایی در ایران با استفاده از رهیافت اقتصادسنجی ardl مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده از آزمون فرضیه ی همگرایی نشان می دهد که شاخص قیمت حامل های انرژی و مواد غذایی در ایران واگرا هستند. همچنین نتایج حاصل از رهیافت اقتصادسنجی ardl، نشان دهنده ی تأثیر ضعیف حامل های انرژی بر شاخص قیمت مواد غذایی در ایران است؛ که از جمله دلایل این نتیجه می توان به غیر واقعی بودن قیمت حامل های انرژی در اثر پرداخت یارانه از سوی دولت تا سال 1389 اشاره نمود.