سرمایه گذاری مستقیم خارجی به عنوان یکی از منابع مهم برای سرمایه گذاری در کشورهای درحال توسعه تلقی می شود. این نوع سرمایه گذاری از دیگر انواع ورود سرمایه ی خصوصی خارجی متمایز است، چون در این نوع سرمایه گذاری در بلندمدت، سرمایه گذران انگیزه ی زیادی برای کسب سود از طریق فعالیت های تولیدی که مستقیماً کنترل می شود، دارند. مهم ترین ویژگی سرمایه گذاری مستقیم خارجی همین کنترل و منافع بلندمدت است که باعث انتقال فناوری و مهارت های فنی و مدیریتی می شود و یکی از راه های مهم کاهش شکاف تکنولوژی بین کشورهای توسعه یافته و کشورهای درحال توسعه به حساب می آید. از سوی دیگر، این نوع سرمایه گذاری دستمزدها و قیمت نهاده های تولید را افزایش خواهد داد که یک اثر جانشینی جبری برای سرمایه گذاری داخلی ایجاد خواهد کرد. در این مطالعه اثر سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر سرمایه گذاری داخلی در منطقه منا که شامل بیست کشور می باشد، برای دوره ی زمانی 2012-2000 و با استفاده از روش پانل دیتای پویا بررسی شده است. سرمایه گذاری داخلی به عنوان متغیر وابسته، و سرمایه گذاری خارجی، نرخ بهره داخلی، تولید ناخالص داخلی این مطالعه را تشکیل می دهند. نتایج تخمین مدل که به کمک نرم افزار stata11 به دست آمده نشان می دهد تأثیر fdi بر سرمایه گذاری داخلی مثبت و معنادار است. بااینکه تولید ناخالص داخلی و نرخ بهره اثر مثبتی بر سرمایه گذاری دارند ولی این اثرات ازلحاظ آماری معنادار نیستند.