این پژوهش با هدف تعیین ویژگیهای روان سنجی پرسشنامه حل تعارض و رابطه آن با خود کنترلی در دانشجویان شهر تهران مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور یک گروه نمونه با حجم400 دانشجو(220 زن و 180 مرد) که در سال تحصیلی92-1391مشغول به تحصیل بوده اند، به شیوه نمونه برداری تصادفی ساده انتخاب و به پرسشنامه حل تعارض(1980) پاسخ دادند. نتایج نشان می دهد ضریب اعتبار پرسشنامه از طریق فرمول کلی آلفای کرونباخ برابر با 820/0 است. تحلیل مولفه-های اصلی با چرخش آبلیمین نشان می دهد مقیاس مذکور از هشت عامل اصلی قضاء و موقعیت، ایجاد رابطه قدرتمند، ملاحظه کاری و مراعات بسیار زیاد، ایجاد توافقهای مبتنی بر سود متقابل، تعارض و درگیری، توجه به نیازها به جای خواسته ها، تمرکز و تسلط و ارائه راه کار برای حل تعارض اشباع شده است که در حدود 36/50 درصد از واریانس را تبیین می کند. برای بررسی روایی همزمان پرسشنامه حل تعارض، همبستگی بین نمره های عاملهای استخراج شده از پرسشنامه حل تعارض با نمره کل مقیاس خودکنترلی روی یک گروه 150 نفری محاسبه و مشخص شد نمره کلی خودکنترلی با عاملهای قضاء و موقعیت، ملاحظه کاری و مراعات بسیار زیاد، تعارض و درگیری، ارائه راه کار برای حل تعارض و نمره کلی پرسشنامه همبستگی مثبت معنادار دارد. واژه های کلیدی: حل تعارض، خودکنترلی، اعتبار، روایی، تحلیل مولفه های اصلی و دانشجویان.