تئوری راهبری شرکتی به دنبال بررسی کردن ساختار توزیع قدرت در درون واحد تجاری و افراد برون سازمانی است. در نهایت استفاده از این تئوری زمینه را برای پاسخگویی و شفاف سازی اطلاعات فراهم می کند. مکانیزم های راهبری شرکتی درست، در کاهش ریسک برای سرمایه گذاران موثر هستند که باعث جذب سرمایه گذاری و بهبود عملکرد شرکت می شوند. مکانیزم های راهبری شرکتی با توجه به اهداف کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت شرکت در راستای منافع سهامداران تنظیم می شود. در اهداف کوتاه مدت شرکت، کارایی مدیریت سرمایه در گردش به عنوان یکی از مکانیزم های کلیدی مشاهده می شود. مدیریت سرمایه در گردش به عنوان یک مسئله حیاتی در تصمیم گیری مدیریت مالی، اثرات آن بر نقدینگی و سودآوری شرکت در نظر گرفته می شود. علاوه بر این، مدیریت سرمایه در گردش مطلوب، به ایجاد ارزش شرکت کمک می کند. در این پژوهش به بررسی رابطه بین مالکیت نهادی و کارایی مدیریت موجودی با نگرش راهبری شرکتی مبتنی بر سه مکانیزم مالکیت مدیریتی، ساختار هیات مدیره و اندازه هیات مدیره پرداخته شده است. در این مطالعه سعی گردیده تا موضوع مورد مطالعه از ابعاد دیگری مورد بررسی قرار گرفته تا جنبه تاثیر گذاری مالکیت نهادی بر کارایی مدیریت موجودی در سطوح وسیعتری و با شفافیت بیشتر در اختیار علاقمندان قرار گیرد. نمونه ای شامل80 شرکت طی سال های 1384 تا 1391 با روش داده های ترکیبی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد بین مالکیت نهادی و کارایی مدیریت موجودی رابطه معنی داری وجود دارد و دو متغیر تعدیل کننده مالکیت مدیریتی و اندازه هیات مدیره هیچ رابطه ی معناداری با کارایی مدیریت موجودی ندارد ولی ساختار رهبری هیات مدیره رابطه معناداری با کارایی مدیریت موجودی دارد. به گونه ای که دو متغیر دوگانگی مدیرعامل و اندازه هیات مدیره نقش تعدیل کننده ای در رابطه کارایی مدیریت موجودی و مالکیت نهادی دارند.