نام پژوهشگر: ابوالفضل امیدی

آثار دنیوی ایمان به معاد در نهج البلاغه و شروح آن
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهید مدنی آذربایجان 1393
  ابوالفضل امیدی   رقیه صادقی نیری

در معنا و مفهوم « ایمان » شاخص قلبی بودن و توام با عمل بودن از اهمیت والایی برخوردار است. لذا باید در نظر داشت که صرف ایمان ظاهری به معاد، مستلزم آثار مثبت اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی نمی¬باشد. گاهی پیش می¬آید که افراد، علی رغم ایمان به معاد، نسبت به آن دچار غفلت و فراموشی می¬شوند که این مساله ایجاب می¬کند که با موانع یاد معاد مقابله شود. برخی از مهم ترین موانع یاد معاد: آرزوهای طولانی، غفلت، دنیاگرایی و... می¬باشد؛ اما در مقابل، شاخص هایی نیز وجود دارد که می-توان با در نظر گرفتن آنها، همواره به یاد معاد بود؛ از جمله: پرداخت زکات، اقامه¬ی نماز، زنده نگه داشتن یاد مرگ، عبرت از تاریخ، و عقل و... در میان مفاهیم معنوی، هیچ کدام به میزان ایمان به معاد نمی-تواند در سامان دادن جامعه و افراد در ابعاد مختلف، مثمر ثمر واقع شود؛ زیرا خود مفهوم ایمان به خداوند نیز در اثر ترس از عقوبت در سرای آخرت، منجر به آثار مثبت می¬گردد. ایمان به معاد، دارای آثار مثبت فراوانی در عرصه¬های مختلف می¬باشد؛ در بعد فرهنگی: تقویت روحیه¬ی دین پروری، توبه و استغفار از گناهان، عمل¬گرایی به قرآن، دوری از کارهای حرام، تعدیل شهوت و... در بعد اقتصادی: از بین رفتن فاصله¬ی طبقاتی، امنیت اقتصادی، عدم مال دوستی، تقسیم عادلانه¬ی بیت المال، پرهیز از خیانت اقتصادی، توجه به کسب روزی حلال و... در بعد اجتماعی: امتیاز ندادن به خویشاوندان، کوشا بودن در اجرای عدالت، خیر خواهی برای دیگران، همیاری اجتماعی و کمک رساندن به دیگران، و...