منطقه مورد مطالعه در 10 کیلومتری شمال غرب خوسف و در شمال شرق بلوک لوت قرار دارد. ترکیب سنگ های آتشفشانی این منطقه براساس مطالعات پتروگرافی و ژئوشیمیایی تراکی آندزیت، داسیت و ریوداسیت است. تراکی آندزیت ها بافت های جریانی و پورفیری دارند و فنوکریست های آن را پلاژیوکلاز و آمفیبول تشکیل می دهند. پلاژیوکلازها به کربنات و سرسیت و آمفیبول ها به کربنات و کلریت دگرسان شده اند. داسیت ها با اشکال گنبدی بیشترین حجم سنگ های آتشفشانی منطقه را تشکیل می دهند. فنوکریست ها شامل پلاژیوکلاز، آمفیبول و کوارتز بوده و زمینه حاوی کوارتز، فلدسپات و آمفیبول است. فنوکریست های پلاژیوکلاز (البیت – الیگوکلاز) دارای حاشیه ی غبارآلود بوده و منطقه بندی نشان می دهند که نشان از شرایط عدم تعادل در هنگام تشکیل می باشد. کربناتی شدن، سرسیتی شدن و سیلیسی شدن دگرسانی های رایج در داسیت ها هستند. ریوداسیت ها نیز به صورت گنبدهای مرتفع در قسمت غرب منطقه مشاهده می شوند. این سنگ¬ها در مقاطع نازک دارای فنوکریست های کوارتز و پلاژیوکلاز با ترکیب الیگوکلاز هستند که با دارا بودن حاشیه ی خلیجی، شرایط عدم تعادل را در هنگام تشکیل نشان می¬دهند. آلکالی فلدسپار به صورت فنوکریست مشاهده نشد. بیوتیت تنها کانی مافیک تشکیل دهنده ی این سنگ است. نمونه های محدوده ی مورد مطالعه غنی شدگی از lree و lile و تهی شدگی نسبی از hree و hfse را نشان می دهند. ماهیت این سنگ ها کالک¬آلکالن بوده و شواهد ژئوشیمیایی همانند مانند sio2>56 wt%، na2o>3 wt%، al2o3>15 wt%،mgo<3 wt% (+ low ni,cr) ، sr>300 ppm، y<10 ppm، yb<1 ppm، sr/y>20، la/yb>20، hfse، nb و ta پایین و نبود تهی شدگی از eu نشان از گرایش آن ها به آداکیت های پرسیلیس است. سنگ های آتشفشانی این منطقه در محیط حاشیه ی فعال قاره ای و از یک منشأ گارنت آمفیبولیتی تشکیل شده است.