یکی از مشکلاتی که در پروژه های عمرانی با آن روبرو می شویم کیفیت و خواص نامطلوب مهندسی خاک و بستر موجود است. تثبیت خاک و بهبود کیفیت خواص مهندسی آن ، از روش های گوناگونی مانند عملیات مکانیکی و یا اضافه کردن مواد شیمیایی به خاک امکان پذیر است.تثبیت خاک بستگی به ویژگی های خاک و مشخصات پروژه دارد.استفاده از مخلوط های خاک و آهک یکی از روش هایی است که در بسیاری از موارد سبب افزایش مقاومت خاک و بهبود کیفیت مهندسی آن شده و به راحتی امکان ایجاد پروژه را برآورد خواهد ساخت و نیازی به جابجایی منبع موجود در محل پروژه ندارد. در کشور ما، بخصوص در استان خوزستان در بیشتر پروژه ها وجود بسترهای رسی مشکلات فراوانی را بوجودآورده است. در این تحقیق سعی شده که راه حل های موجود جهت مقابله با این مشکلات را بهتر کرد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تغییرات ایجاد شده در پارامترهای فیزیکی و مکانیکی خاک های رسی شهر اهواز (منطقه زیتون) براثر تثبیت با آهک است. به طور معمول حین عملیات تثبیت در پروژه های عمرانی ، پس از پایان مرحله اختلاط خاک با آهک و شروع عملیات تراکم مخلوط وقفه های زمانی بدلایلی مانند خرابی ماشین آلات ، وسعت پروژه ، زمان استراحت نیروهای انسانی و ... به وجود می آید. یکی از عوامل موثر بر روی خصوصیات مهندسی خاک تثبیت شده با آهک ، زمان تاخیر بین مرحله اختلاط و تراکم خاک است. برای تحقیق خاک رس مربوط به شهر اهواز تهیه شده و سپس نمونه هایی با صفر،4و7درصد آهک(نسبت به وزن خشک خاک) آماده شده است.در هنگام آماده کردن نمونه ها ، زمان بین مرحله اختلاط و تراکم را به ترتیب صفر ، 15 ، 30 ، 60 ، 120 و 240 دقیقه انتخاب شده است.نمونه ها با طول عمر4 ساعت ،7،14و28 روز آماده شده و سپس آزمایش های نظیر تست تک محوری ، مقاومت برشی و حدود اتربرگ انجام داده و نتایج را با هم مقایسه کرده تا بتوانیم بهترین زمان بین مرحله اختلاط و تراکم را بدست آوریم. برای نمونه %4 و %7 آهک باعمر نمونه 4 ساعت و 28 روز ، با کاهش زمان تاخیر بین اختلاط و تراکم pi کاهش می یابد . با افزایش طول عمر نمونه های تثبیت شده ، با کاهش زمان تاخیر بین اختلاط و تراکم ، مقاومت تک محوری افزایش می یابد . در مورد نمونه های تثبیت شده، با طول عمر 28 روز، بیشترین مقدار مقاومت برشی در زمان تاخیر بین اختلاط و تراکم 15 دقیقه است . با افزایش طول عمر نمونه های تثبیت شده ، با کاهش زمان تاخیر بین اختلاط و تراکم ، مقدار مقاومت برشی افزایش می یابد .

77 زبان اموز سطح متوسطه خانم در این تحقیق شرکت کردند. با استفاده از ازمون oxford placement testمشخص شد که شرکت کننده ها همه در یک سطح هستند. سپس واژگان نااشنا برای همه شرکت کننده ها با استفاده از ازمون vocabulary knowledge scale مشخص شدند. 19 نفر از زبان آموزان به منظور دسته بندی متون بر اساس میزان طتز بودن آنها در گروه آزمایشی (pilot) قرار گرفتند. 24 نفر از زبان آموزان در گروه آزمایشی 1، به فراگیری واژگان از متون طنز گماشته شدند. گروه آزمایشی 2 شامل 17 نفر بود که آنها واژگان را از طریق متون غیر طنز فرا گرفتند. و در گروه کنترل، 17 زبان آموز باقی مانده به بررسی واژگان بدون متن پرداختند. به منظور سنجش میزان یادگیری واژگان پس از اتمام دوره ی فراگیری که 3 هفته به طول انجامید، آزمونی شامل 40 سوال که توسط محقق تهیه شده بود به زبان آموزان ارائه شد. 3 هفته پس از برگزاری آزمون اول، به منظور سنجش یادسپاری واژگان آزمون دیگری شامل 40 سوال از زبان آموزان گرفته شد. برای بررسی پیش ازمون و پس ازمون های بلافاصله پس از ازمایش و3 هفته پس از ازمایش از ازمون مستقل anova در برنامه موسوم به spss استفاده شد تا تاثیرات احتمالی روش پیشنهادی این تحقیق با مقایسه نمرات زبان اموزان در سه گروه مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که عملکرد گروه 3بهتر از عملکرد دو گروه دیگر میباشد.همچنین یافته ها نشان میدهد که گروه آزمایشی 1 عملکرد بهتری نسبت به گروه آزمایشی 2 داشته است. این نشانگر این موضوع میباشد که استفاده از طنز موجب افزایش میزان یادگیری واژگان توسط زبان آموزان می شود.می توان نتیجه گرفت که استفاده از متون طنز برای یادگیری واژگان موثر می باشد. از دلایل این تاثیرات می توان به ذکر این نکات پرداخت: استفاده از متون طنز باعث کاهش اضطراب در زبان آموزان شده که این امر افزایش قدرت ذهن در یادگیری را در بر دارد. با درنظر گرفتن مشغله ذهنی زبان آموزان و یکنواخت بودن متون درسی به اساتید محترم زبان توصیه می شود با در نظر گرفتن نکات اخلاقی، سعی در جمع آوری و به کارگیری متون طنز در کلاس های خود فرمایند. این امر باعث می شود تا محیطی آرام و بانشاط برای زبان آموزان ایجاد شود و به زبان آموزان کمک میکند تا از یادگیری زبان دوم لذت ببرند.

شکل دهی دورانی یکی از قدیمی ترین روش های شکل دهی ورق های فلزی است که در آن با اعمال نیروی موضعی به ورق در حال چرخش، بطور تدریجی تحت تغییر شکل پلاستیک قرار می گیرد. پارامترهای زیادی مانند جنس و ابعاد هندسی قطعه کار و نیز ابزار، دمای شکل دهی و روانکاری وجود دارند که بر این فرآیند تاثیر می گذارند. همچنین به دلایل مختلفی ممکن است فرآیند شکل دهی بطور کامل انجام نشده و قطعه کار دچار پارگی، چروکیدگی و تغییر شکل های ناخواسته شود. در این پژوهش، ابتدا به بررسی انواع عیوب که ممکن است در حین فرآیند رخ دهد پرداخته شده و راه های برطرف کردن آنها بصورت تجربی پرداخته شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد با توجه به جنس قطعه کار، با انتخاب مناسب سرعت باردهی و مقاوم کردن لبه های خارجی در برابر تنش های فشاری و نیز پیکربندی صحیح ابزار و قطعه کار بر روی ماشین ابزار، می توان این عیوب را برطرف کرد. در ادامه جهت بررسی تاثیر جنس قطعه کار بر پارامترهای خروجی مانند توزیع ضخامت و صافی سطح نهایی قطعه کار و میزان برگشت فنری آن، سه جنس متداول و پرکاربرد به عنوان قطعه کار، شامل، فولاد کم کربن، آلومینیوم و مس را انتخاب کرده و در شرایط یکسان تحت تغییر شکل دورانی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده از تست های تجربی نشان داده است که صافی سطح نهایی و توزیع ضخامت قطعه فولادی بهتر از مس و آلومینیوم بوده است. همچنین قطعه مسی دارای برگشت فنری کمتری نسبت به دو جنس دیگر بوده است. برای بررسی تاثیر جنس ابزار بر پارامترهای خروجی، چهار جنس مختلف شامل فولاد، ارتالون، پلی آمید و کائوچو به عنوان جنس ابزار انتخاب شده و در شرایط یکسان برای شکل دهی ورق های آلومینیومی قرار گرفتند. پژوهش های تجربی حاکی از آن بوده که مناسب ترین ابزار برای شکل دهی دورانی ورق های آلومینیومی ابزار کائوچو می باشد. برای بررسی تاثیر شکل هندسی ابزار بر پارامترهای خروجی، سه ابزار غلتکی کائوچویی با شعاع های نوک مختلف مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج نشان داده است که ابزار با شعاع نوک بزرگتر تغییر شکل یکنواخت تری را بوجود آورده که البته محدودیت هایی در شکل دهی مناطق با زاویه تند نیز خواهد داشت.

تراکم پارچه، برآمدگی نخها از سطح پارچه و جهت دار بودن سطح پارچه در زمره مهمترین مشخصه های ساختمان سطحی پارچه ها محسوب می شوند. این مشخصه ها بر خواصی از قبیل استحکام، زیردست و ظاهر پارچه تاثیرگذار هستند. از این رو اندازه گیری آنها از اهمیت قابل توجهی برخوردار است . در این تحقیق تلاش شده است تا راهکارهای اندازه گیری دستگاهی مشخصه های ساختمانی مذکور مورد بررسی قرار گیرد. برای این منظور، با استفاده از روشهای پردازش تصویر، همراه با کاربرد تبدیلات فوریه وماتریس چگالی احتمال مشترک ، آنالیز سطح پارچه به نحوی انجام می پذیرد که مشخصه های ساختمانی مذکور استخراج گردد. این تحقیق با تهیه نمونه پارچه هایی با طرحهای تافته، سرژه و ساتین و اخذ تصاویر سطح آنها به کمک دستگاه اسکنر آغاز گردید. جهت اندازه گیری تراکمهای نمونه های مورد آزمایش (تراکم تاری، پودی و کجراه) ، سه روش متفاوت مورد استفاده قرار گرفت . در روش اول از تکنیک بازسازی تصویر با پیکهای انتخابی طیف توان تصویر استفاده شد. در روش دوم از تابع خودهمبستگی استفاده شد. در روش سوم به منظور محاسبه تراکمهای نمونه ها از مشخصه های استخراجی از ماتریس چگالی احتمال مشترک تصویر استفاده شد. نتایج حاصل از هر سه روش به نحو مطلوبی با پاسخهای حاصل از روشهای متداول دستی مطابقت می نمایند. در بخش دیگر تحقیق با استفاده از طیف زاویه ای توان، برآمدگی نخها از سطح پارچه و جهت دار بودن سطح و زاویه کجراه( برای نمونه های سرژه و ساتین) مورد بررسی و اندازه گیری قرار گرفت .