در این پژوهش با مطالعه پنج بعد از ابعاد موثر بر رضایت شغلی کارکنان حوزه معاونت توسعه مدیریت و منابع ستاد مرکزی گمرک جمهوری اسلامی ایران(ماهیت کار یا شغل ، سبک مدیریت سرپرستان ، روابط همکاران در محل کار ، سیستم ارتقای شغلی ، سیستم پرداخت حقوق و دستمزد) به بررسی و چگونگی وضعیت این ابعاد و تاثیری که بر رضایت شغلی آنان داشته ، پرداخته شده است . برای سنجش ابعاد مختلف رضایت شغلی ، از مجموع 110 نفر کارکنان به روش سرشماری و بصورت توصیفی- پیمایشی نظر خواهی شده ، تا عوامل موثر بر رضایت شغلی کارکنان به دقت بررسی شود. تعداد دو عدد پرسش نامه توزیع گردید که پرسش نامه اول شامل پرسش هایی در خصوص متغیرهای مستقل (ماهیت کار یا شغل ، سبک مدیریت سرپرستان ، روابط همکاران در محل کار ، سیستم ارتقای شغلی ، سیستم پرداخت حقوق و دستمزد) و پرسش نامه دوم شامل پرسش هایی در خصوص متغیر وابسته (رضایت مندی شغلی)بودکه ابتدا به تعداد 30 عدد به عنوان پیش آزمون بین کارکنان توزیع گردید. پس از جمع آوری پرسش نامه ها ، آزمون روایی یا اعتبار با استفاده از آلفای کرونباخ به عمل آمد که نتیجه اعداد بدست آمده از آزمون ، قابلیت پذیرش بالایی دارد. همچنین برای آزمون پایایی یا قابلیت اعتماد از روش دونیمه کردن یا تصنیف استفاده گردید که با توجه به نتیجه آزمون ، پایایی پرسش نامه ها، مورد تایید قرار گرفت. جهت آزمون نهایی ، با توجه به کوچک بودن جامعه ، با استفاده از روش سرشماری ، تعداد 110پرسش نامه توزیع گردید. برای تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از روش های مختلف آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است . برای بررسی نرمال بودن توزیع متغیرهای تحقیق از آزمون کلموگروف اسمیرنوف استفاده شد که نتیجه بدست آمده نرمال بودن توزیع متغیر ها را تایید کرد. برای بررسی فرضیه های تحقیق از آزمون میانگین جامعه با استفاده از توزیعz استفاده شده است و با کمک معادلات ساختاری ، رتبه بندی تاثیر متغیر های مستقل به متغیر تابع انجام گرفت. نتیجه حاصل از آزمون ها نشان داد که از ابعاد فوق ، ماهیت کار یا شغل از نظر کارکنان ، از وضعیت مناسبی برخوردار می باشد. همچنین رفتار همکاران در محل کار از نظر کارکنان ، از وضعیت مطلوبی برخوردار بوده که نقطه عطف جامعه مورد تحقیق به شمار میرود و نیز این نتیجه حاصل شد که از نظر کارکنان ، سبک مدیریت سرپرستان، سیستم ارتقای شغلی فعلی و سیستم پرداخت حقوق و مزایا ، از وضعیت مطلوبی برخوردار نمی باشند و بیشترین تاثیر را برمیزان نارضایتی کارکنان داشته اند. با توجه به نتایج بدست آمده ، به نظر می رسد که مدیران سازمان ، می بایست در ارتباط با بهبود مولفه سبک مدیریت سرپرستان گام های موثری برداشته و جهت ایجاد امنیت شغلی و برقراری نظام شایسته سالاری درسیستم ارتقای شغلی ، کوشش نموده و در برقراری سیستم عادلانه پرداخت حقوق و مزایا و پاداش ها همراه با ایجاد انگیزه لازم برای کارکنان ، بیش از پیش سعی و تلاش نمایند. امید است نتایج تحقیق حاضر بتواند مدیران سازمان را برای دستیابی به میزان رضایت شغلی بیشتر کارکنان که نقش موثری در پیشبرد اهداف سازمان گمرک جمهوری اسلامی ایران دارد ، رهنمون باشد.