این پژوهش باهدف تبیین وتحلیل ،تعلیم و تربیت زنان باتوجه به شرایط فرهنگی و اجتماعی دوره قاجار انجام گرفته است. نظام تعلیم و تربیت حاضر متاثر از دستاورد های جامعه درطی دوران گذشته است.بنابراین مطالعه ی تاریخ تعلیم و تربیت در برهه های مختلف تاریخی می تواند به عنوان تجارب ارزنده،روشنگر تصمیمات زمان حال باشد.روش تحقیق در این پژوهش روش اسنادی است که برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و در استدلال و نتیجه گیری از روش توصیفی تحلیلی و مقایسه ای استفاده شده است.دراین پژوهش ضمن بررسی ویژگی آموزش و پرورش دوره قاجار و دستاورد های آن در مواجهه با فرهنگ غرب و تحولات فرهنگی و اجتماعی به بررسی تعلیم و تربیت زنان در بستر فرهنگی و اجتماعی آن دوره پرداخته شده است. دگرگونی های فرهنگی و اجتماعی براثر تقابل سنت و مدرنیته دردوره قاجار باعث ایجاد نظام آموزشی نوین و تغییر در نظام سنتی مکتبخانه ای شد با تلاش زنان آگاه،درچارچوب فعالیت های انجمن ها و احزاب،در ابتدا با تاسیس مدارس جدید شرایط مساعدی برای آگاهی زنان و توسعه ی تعلیم وتربیت آن ها فراهم گردید.اما آموزش و پروش متاثر از تحولات سیاسی اجتماعی،به ویژه انقلاب مشروطه درآن دوره پس از نافرجام ماندن دستاوردهای انقلاب،در مسیر حرکت خود دچارابهام گردید و به رشد لازم و انسجام و پویایی دست نیافت. پیشنهادمی شودباتوجه به پیشینه آموزشی ایران وبادرنظرگرفتن مسایل جهان بینی وایدئولوژی به عنوان ساختارفرهنگی واجتماعی،درفرایندآموزش وپرورش ودریافت علم وتکنولوژی،به بومی سازی تعلیم وتربیت زنان، درچارچوب یک نظام آموزشی منسجم اقدام گردد،تابالندگی ورشدفرهنگی قشرهای مختلف اجتماعی میسرشود. کلیدواژه ها:تعلیم وتربیت،دوره قاجار،سنت،فرهنگ،تاریخ اجتماعی