نتایج مطالعه ی بین المللی ریاضی و علوم(تیمز) نشان می دهد که دانش آموزان ایرانی از نظر عملکرد در درس ریاضیات چندان موفق نبوده اند و همیشه در رده های آخر از میان کشورهای شرکت کننده قرار گرفته اند. هدف پژوهش حاضر ارزشیابی عملکرد شناختی(دانش، درک و فهم و کاربرد) در حیطه های محتوایی مختلف ریاضی است. از آن جا که نگرش به ریاضی از موثرترین عوامل تبیین کننده عملکرد ریاضی است، بررسی نگرش دانش آموزان به ریاضی از هدف های دیگر این مطالعه است. طرح پژوهش حاضر، توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری را دانش آموزان دختر و پسر پایه چهارم ابتدایی مدارس دولتی شهر سمنان در سال تحصیلی 1392-1393 تشکیل داده اند. نمونه پژوهش حاضر را 957 نفر از دانش آموزان پایه چهارم دبستان های سمنان که از طریق نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شده اند، تشکیل می دهد. ابزار پژوهش، آزمون ریاضی پیشرفت تحصیلی محقق ساخته و نگرش به ریاضی است. پیش فرض های تحلیل واریانس چند متغیری و رگرسیون بررسی گردیدند. نتایج نشان داد که عملکرد دانش آموزان در سطوح شناختی(دانش و کاربرد) بهتر از درک و فهم بوده است و در حیطه های محتوایی زاویه و تقسیم، عملکرد بهتری نسبت به حیطه های دیگر داشته اند. عملکرد دانش آموزان پسر در سه سطح شناختی برتر از دختران بوده است. نگرش دانش آموزان به ریاضی تنها 2 درصد از عملکرد ریاضی را تبیین می کند. فعالیت های کاربردی و تحلیلی برای رشد فکری دانش آموزان لازم است و قدرت تفکر و حل مسأله ی آن ها را افزایش می دهد.