خصوصی سازی فرآیندی اجرایی، مالی و حقوقی است که دولت ها در بسیاری از کشورهای جهان برای انجام اصلاحات در اقتصاد و نظام اداری کشور به اجرا درمی آورند. واژه خصوصی سازی حاکی از تغییر در تعادل بین حکومت و بازار و به نفع بازار است؛ خصوصی سازی وسیله ای برای افزایش کارایی(مالی و اجتماعی) عملیات یک موسسه اقتصادی است، زیرا چنین به نظر می رسد که مکانیسم عرضه و تقاضا و بازار در شرایط رقابتی باعث به¬کارگیری بیشتر عوامل تولید، افزایش کارایی عوامل و درنتیجه تولید بیشتر و متنوع¬تر کالاها و خدمات و کاهش قیمت ها خواهد گردید. خصوصی سازی در سطح ملی باید با اتکا بر اهداف استراتژیک خاص آغاز شود چراکه بسیاری از طرح ها به علت نبود اهداف استراتژیک مشخص، قابل پیگیری و قابل ارزیابی از حرکت می ایستند و یا از مسیر اصلی خود خارج می شوند؛ اهداف تعیین شده می¬بایست بدون تعارض و در کوششی هماهنگ و اولویت بندی شده تعریف گردند.اهداف استراتژیک خصوصی سازی می توانند در جهت توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی منطقه و کشور، حذف انحصار و گسترش رقابت، اشتغال زایی، توسعه فعالیت، کاهش هزینه های جاری شرکت ها و کوچک شدن اندازه دولت باشند؛ پس از تعیین اهداف باید به دو اصل مهم افزایش سودآوری و تقویت مالکیت خصوصی توجه گردد. به دلیل اهمیت بحث خصوصی سازی بر اقتصاد هر کشوری، این مسئله ازجمله موضوعات جالب توجه و رایج در ادبیات اقتصادی بوده است؛ در این پژوهش به بررسی سه بخش اساسی سرمایه گذاری مستقیم خارجی، توسعه مالی و رشد اقتصادی پرداخته می شود. هدف این مطالعه بررسی تأثیر خصوصی سازی بر سرمایه گذاری مستقیم خارجی، توسعه مالی و رشد اقتصادی بر اقتصاد کشورهای در حال گذار ازجمله لهستان، مجارستان، جمهوری چک، اسلوواکی، اسلوونی، استونی، لیتوانی و لتونی برای دوره زمانی 2012-1992 می باشد؛ در این پژوهش با استفاده از داده-های تابلویی در روش گشتاورهای تعمیم یافته و با استفاده از بردار خودرگرسیون برداری به منظور بررسی تأثیر این متغیرها پرداخته شده است و نتایج به دست آمده حاکی از اثر مثبت خصوصی سازی بر این متغیرها می باشد.