طرفداران روش آموزش گرامر از طریق پردازش داده ها بر این باورند که برای یادگیری بهتر فراگیران اگر دو نوع فعالییت های این روش یعنی فعالییت های ارجاعی و فعالییت های عاطفی با هم به دانش آموزان ارائه شوند به یادگیری ساختار های گرامری آنها بهتر کمک میکند. بنابر این، هدف مطالعه ی حاضر آزمایش کردن نقش این دو فعالییت در فراگیری زمان حال ساده انگلیسی بوسیله ی فعالییت های کامپیوتری می باشد. بدین منظور، 90 دانش آموز در سطح مبتدی در سه کلاس به صورت تصادفی در یکی از 3 گروه قرار گرفتند: گروه 1،فعالییت های ارجاعی، گروه 2، فعالییت های عاطفی، گروه 3، ترکیب فعالییت های ارجاعی و عاطفی. برای اطمینان از اینکه همه ی شرکت کنندگان از نظر دانش گرامری زمان حال ساه انگلیسی در یک سطح قرار دارند یک هفته قبل ازشروع اولین جلسه مطالعه یک پیش آزمون بازشناسی و تولیدی برگذار گردید. بلافاصله پس از پایان یافتن مطالعه یک پس آزمون فوری بازشناسی و تولیدی گرفته شد. برای سنجیدن تاثیرات بلند مدت مطالعه دو هفته پس از پس آزمون فوری یک پس آزموت تاخیری گرفته شد.نتایج آزمون های بازشناسی و تولیدی نشان داد که همه فراگیران پیشرفت قابل ملاحظه ای در یادگیری زمان حال ساده انگلیسی داشتند. با این وجود که، گروه ترکیب فعاییت های ارجاعی و عاطفی در پس ازمون های فوری و تاخیری تولیدی، و پس آزمون تاخیری باز شناسی بهتر از 2 گروه دیگر عمل کردند. ولی هیچ تفاوت معنی داری بین 3گروه آزمایشی در پس آزمون فوری بازشناسی یافت نگردید.علاوه بر این عملکرد همه ی گروه ها ی مورد آزمایش در پس آزمون تاخیری تولیدی کاهش پیدا کرد.

چکیده هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش هوش هیجانی بر اختلالات رفتاری ، هوش هیجانی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر دوره ابتدایی شهر نوراباد بود . جامعه آماری این پژوهش را کل دانش آموزان پسر سال پنجم و ششم ابتدایی شهر نوراباد که در سال تحصیلی 1393-1394 مشغول به تحصیل بودند تشکیل می دهد. نمونه پژوهش به صورت تصادفی مرحله ای انتخاب شد. تعداد 60 نفر دانش آموزی که بر اساس مصاحبه بالینی و سیاهه رفتاری کودک (cbcl) دارای اختلالات رفتاری تشخیص داده شده بودند، به شیوه تصادفی ، در دو گروه آزمایش و گروه گواه اول قرار گرفتند . از بین دانش آموزانی هم که بدون اختلالات رفتاری تشخیص داده شده بودند 30 نفر به شیوه تصادفی انتخاب و در گروه گواه دوم گمارده شدند. از هر سه گروه پیش آزمون گرفته شد . گروه آزمایش 12 جلسه آموزش مهارت های هوش هیجانی را دریافت کردند ، اما دو گروه گواه آموزشی دریافت نکردند. پس از پایان جلسات آموزشی ، از هر سه گروه پس آزمون به عمل آمد. داده های حاصل از این پژوهش با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری (mancova) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بیانگر آن بود که آموزش هوش هیجانی ، در کاهش اختلالات رفتاری و افزایش هوش هیجانی و عملکرد تحصیلی موثر واقع شده است.