آشکارسازگایگرمولر (که بعنوان شمارنده g.m یا بطور ساده تیوب gm شناخته می شود) یکی از قدیمی ترین آشکارسازهایی است که در حوزه تابش موجود است. این شمارنده در سال 1928 به وسیله گایگر و مولر معرفی شد. این تیوب دارای توان آشکارسازی بالایی در شمارش ذره می باشد. یکی از عیبهای آن، این است که کارایی مفید آن در محدوده انرژی خاصی می باشد. در این پایان نامه سعی شده است تا با ارائه یک حفاظ مناسب ویک فاکتور افزایشی، کارایی مفید این آشکارساز در محدوده انرژی وسیعی (40kev-1225kev) گسترش یابد. نتایج این پژوهش در سه حوزه: علمی(نظری و محاسبه)، عملی(اندازه گیری در آزمایشگاه و ساختن حفاظ) و شبیه سازی (بوسیله کد mcnp4c) انجام شده است. با پژوهش هم زمان در هر سه حوزه، این فرصت ایجاد شده است تا اطلاعات ناقص هر حوزه با استفاده از اطلاعات ایجاد شده بوسیله سایر حوزه ها تکمیل شود.