مساله ی زمان بندی پروژه با منابع محدود چندحالته تعمیمی از مساله ی زمان بندی پروژه با منابع محدود تک حالته است و یک مساله ی بهینه سازی محسوب می شود. هدف از حل آن، انتخاب دقیقاً یک حالت اجرایی برای هر فعالیت به منظور زمان بندی پروژه با حداقل زمان اجرا است به طوری که محدودیت های پیش نیازی و منابع تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر، شدنی باشند. در ادبیات این موضوع روش های دقیق و (فرا)ابتکاری برای حل این مساله وجود دارد. بنا به ماهیت ‎np-hard‎ بودن این مساله، برای حل نمونه های بزرگ آن نیازمند روش های (فرا)ابتکاری هستیم.‎ این پژوهش یک روش فراابتکاری جدید را ارائه می دهد که به دو گام تخصیص حالت و زمان بندی پروژه با منابع محدود تک حالته تقسیم می شود. در گام ‏نخست، با استفاده از مفاهیم جبر بول و درخت شمارشی‏، مساله به یک نمونه ی ورودی برای حل کننده ی مساله ی صدق پذیری تبدیل می شود. با حل مساله ی صدق پذیری، مساله ی زمان بندی پروژه با منابع محدود چندحالته به یک مساله ی زمان بندی پروژه با منابع محدود تک حالته تبدیل می شود. در گام بعد با استفاده از یکی از روش های ابتکاری، مساله ی تبدیل یافته را می توان زمان بندی کرد. رویکرد مورد بحث این پایان نامه با ترکیب هر دو گام در یک اجرا و استفاده از یک فهرست اولویت، روشی با کیفیت معقول ارائه می دهد. نتایج محاسباتی نشان می دهند که این روش در موارد بسیاری جواب های مشابه و حتی بهتر از سایر رویکردها به دست می دهد‏ اگرچه در بعضی موارد با مشکل حافظه روبه رو می شود و نیز اغلب نیاز به زمان اجرای بالایی دارد. لذا به منظور بهبود عملکرد این روش به لحاظ زمان اجرا و نیاز به حافظه ی رایانه ای، پیشنهاداتی ارائه گردیده که براساس آزمون های صورت گرفته، در بسیاری از موارد در تعدیل این مشکلات موفق بوده است.