یکی از مهم ترین مشکلاتی که شبکه های ad-hoc بی سیم با آن مواجه هستند، بازده پایین شبکه است. تحقیقات زیادی در زمینه بالا بردن بازده این گونه شبکه ها انجام شده که از جمله آن ها می توان طراحی تکنیک های مسیریابی بهتر و ایجاد تغییراتی در مدیریت دستیابی به کانال بی سیم را نام برد. از طرف دیگر در سال های اخیر، کدینگ شبکه به عنوان تکنیکی که تضمین کننده افزایش بازده در شبکه های بیسیم مش است، محبوبیت زیادی پیدا کرده است. با استفاده از این تکنیک، مسیریاب می تواند چندین بسته را با یکدیگر ترکیب و هم زمان ارسال کند، به این ترتیب استفاده موثرتری از پهنای باند شبکه خواهد شد. در این پایان نامه، هدف اصلی ارزیابی سناریوهای مختلف پیاده سازی کدینگ شبکه در بهبود بازده شبکه می باشد. اثر استفاده همزمان از کدینگ شبکه، روش های مختلف مسیریابی و به کارگیری چند رادیو و چند کانال در هر گره مورد بررسی قرار می گیرد. انجام اصلاحاتی در روش های مسیریابی پیشنهاد می شود که باعث افزایش بازده شبکه در صورت استفاده از کدینگ شبکه می شود. همچنین نشان داده می شود که با وجود اینکه میزان کارایی کدینگ شبکه بستگی به فرصت های ایجاد شده برای پیاده سازی آن دارد، در برخی سناریوهای کدینگ ممکن است افزایش بیش از حد این فرصت ها بار پردازشی سنگینی به شبکه تحمیل کند. بنابراین روشی برای ایجاد مصالحه بین بازده و بار پردازشی شبکه پیشنهاد می شود.