پژوهش حاضر تعیین روابط علی – ساختاری عوامل سرشتی و منشی با نشانه های اضطراب منتشر در جمعیت غیر بالینی بود . روش: در راستای هدف فوق از جامعه دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه آزاد تالش با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای 389 نفر انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های شخصیتی سرشت ومنش کلونینجرtci و پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر gad-q-iv وجهت تحلیل داده ها از روش تحلیل مسیر استفاده شد. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که ابعاد سرشتی – منشی شخصیت قادرند در قالب یک مدل تجربی اختلال اضطراب منتشر را پیش بینی کنند. به این صورت که آسیب پرهیزی بالا به صورت مثبت و نوجویی پایین، پاداش – وابستگی پایین و پشتکار پایین به صورت منفی و در ابعاد منشی شخصیت ابعاد همکاری و خود فراروی بدون هیچ رابطه معنی دار و بعد خود راهبری به صورت منفی با اختلال اضطراب منتشر رابطه داشته و قادر به پیش بینی آن می باشند و شاخص های نیکویی برازش نشان داد که مدل اندازه گیری شده با مدل نظری برازش مطلوب دارد. نتیجه گیری:ین یافته ها تلویحات عملی در عرصه های بالینی داشته که می توانددر پیش گیری و درمان اختلالات اضطرابی به کار گرفته شود.