با توجه به مزایای کاربرد لوله های پلی اتیلن در شبکه های فشار ضعیف توزیع گاز طبیعی، امروزه مطالعات زیادی برای بهبود قابلیت تحمل فشار این نوع لوله ها به منظوراستفاده در فشارهای بالاتر صورت گرفته است. در این مطالعات ابتدا نانوذرات پلی اولئیک آلوموکسان سنتز شده و سپس کامپوزیت های پایه پلی اتیلن با درصد وزنی 5 و 10 و20، ازاین نانوذره وهمچنین نانوذرات بوهیت ساخته شد. سپس تست هایی به منظور مطالعه پایداری حرارتی، خواص رئولوژیت و خواص مکانیکی این نانوکامپوزیت ها صورت گرفت. این تست ها عبارتند از: tensile test, mfi, oit, tga, dsc, sem. در هر یک ازاین آزمایشات نتایج به دست آمده از تست نانوکامپوزیت ها با نتایج بدست آمده از پلی اتیلن خالص مقایسه شده است. در این تست ها شرایط پخش ذرات بوهمیت و آلوموکسان مطلوب و مورد قبول می باشد. افزایش هردو نانو ذره در دمای ذوب پلیمر بدون تاثیر هستند اما سبب افزایش دمای کرسیتا لیزاسیون می شوند از تست های oit, tga مشخص شد که با افزایش درصد وزنی ذرات پایداری حرارتی و شیمیایی کامپوزیت ارتقاء پیدا می کند. با افزایش درصد وزنی بوهمیت ویسکوزیته کامپوزیت مذاب افزایش پیدا میکند ولی با افزایش درصد وزنی ذرات آلوموکسان ویسکوزیته کاهش می یابد. با افزایش درصد وزنی هردو ذره مدول یانگ و حداقل تنش تسلیم افزایش یافته است اما با افزودن این ذرات، کرنش شکست کاهش یافت.