به منظور مطالعه تاثیر جنسیت گیاه مادری در ریشه زایی قلمه های ساقه کیوی فروت و اثرات غلظت های مختلف هورمون ایندول بوتریک اسید، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار رقم و با 30 تکرار برای هر رقم و تیمار به اجرا در آمد. تیمار های هورمونی در چهار سطح و شامل شاهد، 250، 500 و 1000 پی پی ام بود. ارقام مورد استفاده در این پژوهش شامل سه رقم کیوی ماده به نام های آبوت، هایوارد، هایواردبهی و یک رقم گرده زا (نر) بود. فاکتور های مورفولوژیکی اندازه گیری شده شامل طول بزرگترین و کوچکترین ریشه، تعداد ریشه، سطح برگ، درصد ریشه زایی و فاکتور های بیوشیمیایی شامل قندکل، فنل، کلروفیل، کارتنویید و میزان ایندول استیک داخلی می‏باشد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس استفاده از تیمار های اکسینی را در بسیاری از پارامتر ها مثبت نشان دادند. این تنظیم کننده رشد بر میزان طول کوچکترین ریشه، بزرگترین ریشه، تعداد ریشه و درصد ریشه زایی موثر بود. از تیمار های هورمونی، تیمار500 پی پی ام بیشترین میزان طول بزرگترین ریشه (766/0 سانتی متر) و همچنین بالاترین میزان تعداد ریشه (5/0) را نشان داد. در بین ارقام نیز، رقم هایوارد و رقم گرده زا (نر) بیشترین میزان طول بزگترین ریشه و تعداد ریشه را نشان دادند. درصد ریشه زایی رقم گرده زا (نر) نیز در بین ارقام بالاترین میزان (35/28 درصد) را نشان داد. در بین تیمار های هورمونی هم، در تیمار 1000 پی پی ام بیشترین درصد ریشه زایی (67/21 درصد) حاصل شد. طبق نتایج حاصل از اندازه گیری کلروفیل و قند در قلمه ها، بیشترین میزان کلروفیل (49/3 میلی گرم در گرم وزن تر) و قند (011/0 میلی گرم در گرم) در رقم آبوت مشاهده شد. اندازه گیری متوسط سطح برگ در درختان مادری نشان داد که رقم هایوارد بیشترین میزان را داراست (1501 میلی مترمربع). نتایج حاصل از اندازه گیری ایندول استیک اسید درون زا با تکنیک hplc نشان داد که درختان مادری رقم نر بیشترین میزان (052/1 میلی گرم بر لیتر) این هورمون طبیعی را داراست. نتایج حاصل از همبستگی بین صفات، نشان از وجود همبستگی مثبت بین تعداد ریشه و حجم کالوس و درصد ریشه زایی با محتوی اسید ایندول استیک طبیعی موجود در گیاهان مادری داشت. نتایج بدون شک ثابت می نماید که جنسیت گیاه مادری بر ریشه زایی موثر است و جنس نر قابلیت ریشه زایی بالاتری از ارقام ماده دارد.به منظور مطالعه تاثیر جنسیت گیاه مادری در ریشه زایی قلمه های ساقه کیوی فروت و اثرات غلظت های مختلف هورمون ایندول بوتریک اسید، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار رقم و با 30 تکرار برای هر رقم و تیمار به اجرا در آمد. تیمار های هورمونی در چهار سطح و شامل شاهد، 250، 500 و 1000 پی پی ام بود. ارقام مورد استفاده در این پژوهش شامل سه رقم کیوی ماده به نام های آبوت، هایوارد، هایواردبهی و یک رقم گرده زا (نر) بود. فاکتور های مورفولوژیکی اندازه گیری شده شامل طول بزرگترین و کوچکترین ریشه، تعداد ریشه، سطح برگ، درصد ریشه زایی و فاکتور های بیوشیمیایی شامل قندکل، فنل، کلروفیل، کارتنویید و میزان ایندول استیک داخلی می‏باشد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس استفاده از تیمار های اکسینی را در بسیاری از پارامتر ها مثبت نشان دادند. این تنظیم کننده رشد بر میزان طول کوچکترین ریشه، بزرگترین ریشه، تعداد ریشه و درصد ریشه زایی موثر بود. از تیمار های هورمونی، تیمار500 پی پی ام بیشترین میزان طول بزرگترین ریشه (766/0 سانتی متر) و همچنین بالاترین میزان تعداد ریشه (5/0) را نشان داد. در بین ارقام نیز، رقم هایوارد و رقم گرده زا (نر) بیشترین میزان طول بزگترین ریشه و تعداد ریشه را نشان دادند. درصد ریشه زایی رقم گرده زا (نر) نیز در بین ارقام بالاترین میزان (35/28 درصد) را نشان داد. در بین تیمار های هورمونی هم، در تیمار 1000 پی پی ام بیشترین درصد ریشه زایی (67/21 درصد) حاصل شد. طبق نتایج حاصل از اندازه گیری کلروفیل و قند در قلمه ها، بیشترین میزان کلروفیل (49/3 میلی گرم در گرم وزن تر) و قند (011/0 میلی گرم در گرم) در رقم آبوت مشاهده شد. اندازه گیری متوسط سطح برگ در درختان مادری نشان داد که رقم هایوارد بیشترین میزان را داراست (1501 میلی مترمربع). نتایج حاصل از اندازه گیری ایندول استیک اسید درون زا با تکنیک hplc نشان داد که درختان مادری رقم نر بیشترین میزان (052/1 میلی گرم بر لیتر) این هورمون طبیعی را داراست. نتایج حاصل از همبستگی بین صفات، نشان از وجود همبستگی مثبت بین تعداد ریشه و حجم کالوس و درصد ریشه زایی با محتوی اسید ایندول استیک طبیعی موجود در گیاهان مادری داشت. نتایج بدون شک ثابت می نماید که جنسیت گیاه مادری بر ریشه زایی موثر است و جنس نر قابلیت ریشه زایی بالاتری از ارقام ماده دارد.