دشت شاهیندژ در جنوب و شمال شهرستان شاهیندژ واقع شده است. در این دشت به علت کمی آب و زیاد بودن تعداد روستا ها و اشتغال اکثر مردم به کشاورزی و دامپروری، بررسی آبهای زیرزمینی جهت تعیین بهینه محل حفر چاه از اهمیت فراوانی برخوردار می باشد. در این جهت مطالعات کمی و کیفی آبهای زیرزمینی دشت شاهیندژ با استفاده از روش ژئوالکتریک صورت گرفته است. در این پژوهش تفکیک لایه های زیرسطحی، تشخیص زون اشباع، تعیین سنگ کف، جهت حرکت عمومی آب زیرزمینی و همچنین روند تغییرات مقاومت ویژه در سونداژها و پروفیل ها مورد بررسی قرار گرفته است. به جهت عملیات برداشت مقاومت ویژه الکتریکی، تعداد 75 سونداژ قائم الکتریکی بوسیله آرایه شلومبرژه بر روی 18 پروفیل که دو عدد از این سونداژها در مجاور چاه های اکتشافی قرار گرفته است و در یکی از این چاه ها عملیات چاه نگاری صورت گرفته است. برای تفسیر منحنی های سونداژ قائم الکتریکی و مدل سازی یک بعدی از نرم افزار "ipi2win" و برای مدل سازی دوبعدی و تهیه مقاطع مقاومت ویژه الکتریکی از نرم افزار "res2dinv" استفاده شده است. با توجه به نتایج حاصل از تفسیر داده ها در منطقه مورد مطالعه، شکل کلی دشت به صورت یک دره مدفون که جهت دره شمال غربی–جنوب شرقی و از سطح به طرف عمق شامل آبرفت و نهشته های مارنی می باشد. گسترش لایه های آبدار بیشتر در رسوبات مارنی– ماسه ای و سیلتی- ماسه ای مشاهده شده است. سنگ کف در برگیرنده آبهای زیرزمینی در منطقه، بیشتر مربوط به سنگ های آهکی– مارنی، آهکی و مارنی می باشد. با توجه به روند سنگ کف، شیب توپوگرافی منطقه و منحنی های ایزوپیر، جهت حرکت آبهای زیرزمینی در جنوب غربی منطقه به سمت شمال شرقی است و از روند سنگ کف طبعیت می کند ولی در سایر نقاط این هماهنگی وجود ندارد که علت آن می تواند به دلیل وجود گسل ها و شکستگی های زیاد موجود در منطقه باشد که نیاز به بررسی های بیشتر دارد.