چکیده در این کار غشاهای نانوکامپوزیتی پلیمری جهت حذف فلزات سنگین از آب با تمرکز بر حذف یون های مس ، ساخته شد. فلز مس یکی از فلزات سنگین است که مقادیر بیش از حد مجاز آن(mcl) در آب برای سلامت انسان و محیط زیست خطرناک است و باعث سردرد و اختلال در یادگیری و… در انسان و اثرات منفی در رشدریشه گیاهان می شود و می بایست از آب حذف شود. ابتدا غشاهای خالص پلی وینیل کلراید(pvc) با غلظت های مختلف از پلیمربا استفاده از روش وارونگی فازی از محلولپلیمری حاوی پلیمرپلی وینیل کلراید و حلال دی متیل استامید(dmac) تهیه شد. سپس مقادیر مختلف از یک کمک حلال فرار (تترا هیدروفوران) به محلول پلیمری اضافه شد و اثر آن بر عملکرد و ساختار غشا مورد بررسی قرار گرفت و نسبت بهینه حلال:کمک حلال (dmac:thf) برابر 90:10 بدست آمد.در پایان به منظور بهبود فلاکس وعملکرد غشاها ، غلظت های مختلف از نانوذرات اکسید روی(zno) (wt% 1و5/0و3/0و2/0و1/0) به غشاها اضافه شد وغشاهای pvc_zno_(dmac/thf) ساخته شد. اثر غلظت های مختلف از نانوذرات اکسید روی در محلول پلیمری بر عملکرد غشاها (فلاکس و پس دهی)بررسی شد. شار عبوری از غشا، میزان پس دهی، درصد آب همراه و مقاومت مکانیکی جهت توصیف غشاهای تهیه شده مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد که غشاهای بدست آمده در محدوده غلظت 2/0 تا 3/0 درصد وزنی از نانوذرات اکسید روی دارای بیشترین فلاکس و عملکرد می باشند.