این پژوهش به مقایسه اندوه و حسرت در َاشعار دو شاعر معاصر، پروین اعتصامی و فروغ فرخزاد می پردازد. بنا به بررسی انجام شده، اشعار فروغ فرخزاد در دوره دوم شاعری، رنگ اجتماعی دارد. ولی به دلیل بیان آن با استفاده از نمادهای شهری و فضای شخصی زندگی خویش، از آن برداشت فردی می شود. هم چنین این پژوهش نشان می دهد، اندوه و حسرت پروین اعتصامی در برخی زمینه ها، دغدغه های شخصی اوست که در لفافه و غیرمستقیم بیان می شود و در برخی مسائل که دغدغ? زنان است، غم و حسرت بر زبان موجودات ظریف و ضعیف جاری شده است؛ تا محمل مناسبی برای القای حس زنانه وی باشد. این پژوهش به روش تحلیلی – توصیفی، بر روی دیوان پروین اعتصامی و مجموعه های شعری فروغ فرخزاد انجام شده است.