داستان¬نویسی که همواره جزء یکی از انواع مهم نثر فارسی به شمار می¬آید می¬تواند تحولات فکری و رویداد های سیاسی و اجتماعی مهمی را در خود جای دهد. روی آوردن به انواع جدید داستان نویسی از اوایل مشروطیت در ایران آغاز شده است وبه صورت های مختلفی مانند داستان کوتاه، داستان بلند نمود پیدا کرده است .جمالزاده از جمله نویسندگانی است که داستان های بسیاری نوشته است و شرایط اجتماعی و سیاسی¬عصرش بر روی افکار وعقاید او و در نتیجه آثارش تأثیر بسیار گذاشته است. او سعی دارد افکار خود را از زبان شخصیت¬های داستان هایش بیان کند. هدف اصلی نگارنده دراین تحقیق ،بررسی سیر تحول افکار جمالزاده در آثار داستانی او می¬باشد. این تحقیق شامل یک مقدمه و سه فصل می¬باشد. فصل اول شامل اوضاع سیاسی و اجتماعی معاصر و وضعیت شعر و نثر و داستان نویسی،فصل دوم به زندگی جمالزاده ونقد افکار او اختصاص دارد و در فصل سوم سیر تحول افکار او را در آثارش مورد بررسی قرارمی¬دهیم.این تحقیق به این نتیجه منتهی می¬شود که او در داستان های اولیه¬ی خود بیشتر به مسائل و معضلات¬اجتماعی، سیاسی و فرهنگی توجه دارد وبه صورت طنز آنها را بازگو می¬کند،اما هرچه به جلوتر می¬رویم تنوع موضوعاتش بیشتر می¬شود.